Resèrva (tactica)
Una resèrva tactica es la fraccion d'una unitat militara qu'es laissada a disposicion dau cap d'aquela unitat per li permetre d'influir sus lo debanament d'una batalha. Pòu aver doas foncions. Premier, una resèrva permet au comandant de prolongar ò de renovelar un combat. Pasmens, permet tanben de dispausar d'una fòrça disponibla per faciar un imprevist.
Organizacion teorica de la resèrva tactica[modificar | Modificar lo còdi]
Una resèrva tactica es un element reservat qu'es normalament plaçada sus una posicion suava per li permetre de gardar sa libertat de movement. Per natura, coma dèu faciar una situacion imprevista, dèu preparar plusors ipotèsis d'engatjament. Per aquela rason, es donc preferible de gardar d'unitats d'elèit per formar sa resèrva. L'autra question de reglar avans de constituïr una resèrva es de determinar lo volum de tropas de plaçar dins aquela compausanta. Divèrsei factors pòdon èsser considerats :
- s'un cap mena una operacion lònga dins una region alunchada de son sostèn, la creacion d'una resèrva importanta es imperativa. D'efiech, en l'abséncia d'ajuda exteriora, un imprevist perilhós pòu rapidament menaçar la subrevida dei fòrças engatjadas dins l'operacion s'una solucion pòu pas èsser trobada per o contrar.
- s'un cap es plaçat a l'avans-gàrdia d'una fòrça a l'ofensiva, la constitucion d'una resèrva es pas necessària. D'efiech, dins una tala posicion, la mission dau cap es d'engatjar totei sei mejans per establir lo contacte amb l'enemic. La formacion d'una resèrva despend alora dau cap de la fòrça principala.
Exemple istoric[modificar | Modificar lo còdi]
Dins lo sistèma napoleonenc, la Garda imperiala èra un còrs d'elèit constituït de soudats veterans. Aviá per foncion de protegir l'emperaire e de servir de resèrva tactica sus lo prat batalhier. Dins lei fachs, la Garda èra dirigida personalament per Napoleon. Au combat, èra utilizada per rompre la formacion enemiga au moment decisiu.
Annèxas[modificar | Modificar lo còdi]
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
- (fr) Michel Yakovleff, Tactique théorique, 3a edicion, Economica, 2016.