Piemontés

Piemontés

Piemontèis
Parlat en	Itàlia Argentina
Region	Euròpa
Locutors	700 000 - 2 000 000
Classificacion lingüistica	Lengas indoeuropèas Lengas italicas Lengas romanicas Lengas galloitalicas Piemontés
Estatut de conservacion
Atudat EXExtinct (Atudat) Menaçat CRCritically endangered (En dangièr critic) SESeverely endangered (En dangièr sevèr) DEDevinitely endangered (En dangièr definitiu) VUVulnerable (Vulnerable) Segur NENot Endangered (Non en dangièr) ICHEL Red Book: Definitely Endangered Classada coma lenga menaçada (DE) per l''Atlàs de las lengas menaçadas dins lo mond
Còdis lingüistics
ISO 639-2	pas cap de valor
ISO 639-3	pms
Ethnologue	pms
Glottolog	piem1238
UNESCO	399
IETF	pms
Endangered	3273
Mapa

Lo piemontés (autonim: piemontèis; prononciacion: [pjemʊŋˈtɛi̯z] -[ˈtæi̯z]) es una lenga romanica de la familha galloitalica. Se parla essencialament en lo Piemont centrau (lei autras zonas parlan lombard, ligur, emilian; aquelas aupencas parlan principalment piemontés e tanben l'occitan, l'arpitan). Es la lenga galo-italica mai similara a l'occitan.

Caracteristicas

• Palatalizacion de [kl] e [gl]: CLARUS > [tʃajr], Clavem > [tʃaw], (similar au portugés chave [ʃavɨ]), Glaream > ['d͡ʒe.rɐ]; l'occitan cisaupenc a en aquesta posicion [kj] e [gj]: [kjar] e [kjaw] (italian [kjaro], ['gja.ja]).
• Los gropes [ke] e [ki] latin se mùtan en [ts], [ge] e [gi] en [d͡ʒ].

• Cazuda des vocalas atòna, mai fòrta que en francés: /me'lʊŋ/ > /mə'lʊŋ/ > /m'lʊŋ/.

• Cazuda des vocalas finalas atònas, a que en fòrça dialèctes és centralizada a [ɐ].
• Lenicion de [p], [t], [k]. [p] deven [v], [t] > [v] e mai de rar [j], [k] > [j].
• Vocalisacion de [l] darrier a: ALTUS > [awt].
• Los diagrames latines [kt] e [gd] se trasfòrman en [jt] e [jd]: [lajt], [frɛjd] (lait, fred).
• Evolucion de [u:] e [ɔ] tonicas latinas a [y] e [ø]: [lys] (lus), [kør] (cuèr).