Pèire l'Ermita
Pèire l'Ermita (vèrs 1053, Amians - après 1100) es un religiós francés dau sègle XI que prediquèt la crosada après la crida dau papa Urban II. Amb lo chivalier Gautier Sensa Aver, Prenguèt alora la direccion d'una crosada populara d'au mens 15 000 romieus sensa experiéncia militara. Arribat a Colonha lo 12 d'abriu de 1096, contunièt sei predicacions e quitèt finalament la vila en direccion de Constantinòble[1]. Durant aquela expedicion, lei romieus pilhèron lei territòris ongrés e bizantins per s'avitalhar e chaplèron de comunautats judievas. Per se desbarrassar d'aquela tropa indisciplinada, lei Bizantins acceptèron de lei transportar en Anatolia onte foguèt anientada per lei Turcs a la batalha de Civitot lo 21 d'octòbre de 1096.
Pèire l'Ermita subrevisquèt a la desfacha e jonhèt la crosada dei barons. Assaièt de desertar durant lo sètge d'Antiòquia mai foguèt ragantat e vivament admonestat per Boemond de Tarenta[2]. Pasmens, gardèt un certan ròtle dins l'expedicion e foguèt mandat dins divèrsei missions diplomaticas car parlava arabi. Participèt a la presa de Jerusalèm e sa vida es quasi desconeguda après aquel eveniment. Auriá fondat un monastèri dins la region de Huy onte seriá mòrt en 1115.
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
- (fr) Jean Flori, Pierre l'Ermite et la première croisade, París, Fayard, 1999.
- (fr) René Grousset, Histoire des croisades et du royaume franc de Jérusalem - I. 1095-1130 L'anarchie musulmane, París, Perrin, 1934.
- (fr) Jean Richard, Histoire des croisades, París, Fayard, 1996.