Ostau de Tucumán
L'Ostau de Tucumán (en castelhan Casa de Tucumán) o l'Ostau Istoric de l'Independéncia (Casa Histórica de la Independencia) qu'ei lo lòc on ua majoritat de representants de las províncias de l'anciana Vicereiautat de l'Arriu de la Plata promulguèn la loa independéncia de l'Empèri Espanhòu. Que's tròba a San Miguel del Tucumán.
Lo bastiment originau, d'estil coloniau ondrat de 2 colomnas salomonicas e dab hèr a las frinèstas que devó estar avalit en 1903 per'mor deu mau estat de conservacion (que's conservè totun lo salon de la signatura).
Que ho tornat bastir a l'identic e dab los medish materiaus en 1941.
En Buenos Aires qu'exiteish un ostau dab la medish façada imitada de l'ostau de Tucumán.
Istòria deu bastiment
[modificar | Modificar lo còdi]Que's tracta d'un ostau deu sègle XVIII qui los proprietari mei ancians coneguts èran los Bazán e que ho eretada per la loa hilha Doña Francisca Bazán esposa d'un certe Migule Laguna. Sia prestat per aquesta dauna o sia logat (mei probablement segon las recèrcas istoricas) l'ostau qu'acessó la signatura de la declaracion d'independéncia per Congrès de Tucumán en 1816. En 1874 l'ostau que ho crompat a la familha de Zavalía decendents deus Laguna-Bazán. L'ostau originau que ho avalit en bèth conservar lo salon e ua façada d'estil neoclassic que remplacè la façada originau. L'ostau que ho ua vegada mei avalit en 1904 per'mor deu mau estat e un aute bastiment (aperat el templete) qu'emparè un còp mei lo salon. En 1916 un terrenh tanhent qeu ho dat mes dab la condicion d'i bastir quauquarren au cors de 100 ans (en 2009 arren n'èra pas estat hèit) si non que tornare a la familha donanta. En 1941 que's decidè de tornar bastir l'ostau a l'identic, çò qui ho hèit devath la direccion de l'arquitècte Mario J. Buschiazzo e acabat en 1943. Que ho declarat Monument Istoric Nacionau.
Ligam extèrne
[modificar | Modificar lo còdi]- Museo Casa Histórica de la Independencia (paja suu musèu)
