Natura mòrta
La natura mòrta es un genre pictòric qu'englòba las representacions d'objèctes dins un espaci determinat, coma per exemple d'animals de caça, de frucha, de flors, d'aisinas de cosina, de taulas o del larèr, antiquitats, èca.
Amb d'originas que venon de l'antiquitat, es un genre fòrça popular dins l'istòria de l'art occidental dempuèi lo sègle XVII. La natura mòrta dona a l'artista mai de libertat de composicion que d'autres genres pictòrics coma lo païsatge o los retraits. Las naturas mòrtas, particularament abans de 1700, avián sovent un simbolisme religiós e al·legòric en relacion amb los objèctes que representavan. A grands traches, dins l'Euròpa meridionala se preferiguèt lo naturalisme de Caravaggio e se metèt mens d'enfasi dins lo minuciós detallisme pròpri del nòrd d'Euròpa.[1] Fòrça pintors de naturas mòrtas d'Euròpa tota identifiquèron e desvolopèron separadament de pinturas de «pichèrs e flors», «cosina e mercat» e «dejunar e dinnar».[2] A França, los pintors de naturas mòrtas se vegèron influenciats tant per l'escòla septentrionala coma per la meridionala, en manlevar de la pintura de vanitas dels Païses Basses e dels arranjaments liures d'Espanha.[3]
Qualques naturas mòrtas modèrnas trencan la barrièra bidimensional e emplegan de tecnicas mixtas tridimensionalas, en emplegar tanben d'objèctes trobats, de fotografias, de grafics generats per l'ordenador o de son e mai de vidèo.