Joan Dojat

Joan Dojat (en francés Jean Doujat; Tolosa, 1609 - París, 27 d'octobre de 1688) foguèt un avocat, professor de drech canon al Collègi reial de França, doctor-regent a la Facultat de drech de París, istorian e lexicograf occitan. Foguèt l'autor del Diccionari mondin que completava l'òbra de Pèire Godolin e mai tard l' istoriograf del rei francés Loís XIV.

Biografia[modificar | Modificar lo còdi]

Joan Dojat nasquèt dins una familha de notables tolosans d'origina nòbla en 1609. Èra lo filh de Bernat Dojat, avocat al Parlament de Tolosa qu'èra estat dos còps Capitol de Tolosa e de Joana Dejoan, la sòrre d'un conselhièr del meteis parlament. Un de sos avantpassats, Loís Dojat, èra estat avocat del Grand Conselh. Joan Dojat faguèt d'estudis d'umanitats e de filosofia que capitèt abans de s'avodar al drech. Venguèt avocat al Parlament de Tolosa en 1637, puèi al parlament de París en 1639. Foguèt membre de l'Acadèmia dels Jòcs Florals de Tolosa, puèi en 1650 succediguèt a Balthazar Baro coma membre de l'Acadèmia francesa. Venguèt professor de drech canonic al Collègi de França en 1651, puèi doctor regent en drech canon e civil a la Facultat de drech en 1655 e istoriograf de França.

Escrivan prolific, Voltaire diguèt d'el: "Fasiá cada an un enfant a sa femna, e un libre"

Òbras[modificar | Modificar lo còdi]

Grammaire espagnole abrégée (1644)
Moyen aisé d'apprendre les langues mis en pratique sur l'espagnol (1646)
Ode sur la naissance de Mgr le Dauphin (1661)
La Clef du grand pouillé de France (1671)
Specimen juris ecclesiastici apud Gallos usu recepti (1671)
Histoire du Droit canonique, avec l'explication des lieux qui ont donné le nom aux Conciles (1675)

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]