Jaroslav Krombholc
Jaroslav Krombholc, nascut lo 30 de genièr 1918 a Praga e mòrt lo 16 de julhet 1983 en la meteissa vila, foguèt un cap d'orquèstra e compositor chèc.
Biografia[modificar | Modificar lo còdi]
Jaroslav Krombholc nasquèt dins una familha de musicians. Ja pendent los estudis segondaris a Mělník, comencèt a estudiar ambe'l cap d'orquèstra Otakar Ostrčil dins las annadas 1934-1935. Un còp diplomat, estudièt la composicion ambe O. Šín e beneficièt de classas de mèstre (1937-1940) ambe V. Novák (segon Wikipedie chèca : deu èsser Vítězslav Novák); estudièt tanben la direccion d'orquèstra ambe P.Dědečk e agèt de classas de mèstre ambe Václav Talich (1940-1942). Dins lo periòde qu'anèt fins a la barradura de las universitat, aprenguèt tanben las lengas (alemand, francés) a la Facultat de Letras de l'Universitat Carles a Praga[1].
En tant que cap d'orquèstra e compositor, collaborèt al teatre d'Emil František Burian. Pendent los estudis, foguèt convidat per Zdeněk Chalabala coma repetitor al Teatre Nacional de Praga. I foguèt engatjat d'abril 1940 a la fin de 1943. En mai de sas activités dins d'unas partidas de l'orquèstra, èra tanben director de l'operà al Teatre d'Estat d'Ostrava. Puèi lo convidèron a dirigir l'Orquèstra filarmonica chèca.
En 1945, lo nommèron a la direccion collectiva del Teatre Nacional, ambe Otakar Jeremiáš e Karel Nedbal. Dempuèi 1949, trabalhèt al Teatre Nacional en alternant las posicions de cap d'orquèstra, cap d'orquèstre principal e cap de l'operà. En 1975, li fisèron per tres ans lo pòste de cap d'orquèstra principal de l'Orquèstra sinfonica de la Ràdio checoslovaca; èra al còp cap d'orquèstra convidat al Teatre Nacional.
Trabalhèt tanben per la ràdio e faguèt d'enregistraments nombroses per Supraphon. Ambe'l Teatre Nacional viatjèt en Alemanha, Belgica, Austria e Union Sovietica. Dirigiguèt tanben en Granda-Bretanha, Païses Basses e d'autres païses.
Jaroslav Krombholc èra mai que mai un cap d'operà, amai sa discografia contenga un enregistrement de Má Vlast (Ma Patria), de 1973. Son estil viril e afric pòt donar l'impression d'una personalitat poderosa, dominaira, benlèu rufa; en realitat, èra conegut dels musicians per sa civilitat e son refús de levar la votz[2]. Moriguèt aprèp una longa malautiá, que li faguèt quitar son activitat, a la fin.
Sa molhèr èra la soprano Maria Tauberová (1911-2003), qu'acompanhava sovent al pianò dins los recitals.
Guerdons[modificar | Modificar lo còdi]
- 1949, 1955 Prèmi d'Estat
- 1958 títol d'Artista Emerit
- 1966 títol d'Artista Nacional
- 1978 Òrdre del Trabalh
Seleccion d'enregistraments[modificar | Modificar lo còdi]
- Dalibor (Smetana), 1950, Supraphon, Václav Bednář, Beno Blachut, Teodor Šrubař, Karel Kalaš, Antonín Votava, Marie Podvalová, Štefa Petrová, Jan Hadraba, Jaroslav Kubala, Josef Loskot, Ferdinand Kotas, František Trnka, Orquèstra e Còrs del Teatre Nacional de Praga; autre enregistrament pas tan celèbre en 1967;
- Rusalka (Dvořák), 1952, Supraphon, Ludmila Červinková, Beno Blachut, Eduard Haken, Marie Podvalová, Marta Krásová, Orquèstra e Còrs del Teatre Nacional de Praga;
- Dvĕ vdovy (Las doás veusas), de Smetana, 1956, Supraphon, Drahomíra Tikalová, Ivo Žídek, Maria Tauberová, Miloslava Fidlerová, Antonín Zlesák, Eduard Haken, Orquèstra e Còrs del Teatre Nacional de Praga; i a una autra version en 1974, editada per Praga ambe l'Orquèstra e'l Còrs de la Ràdio de Praga, Jana Jonášová, etc;
- Tajemství (Lo Secret), de Smetana, 1958, Supraphon, Karel Kalaš, Přemysl Kočí, Štěpánka Štěpánová, Štefa Petrová, Ivo Žídek, Orquèstra e Còrs del Teatre Nacional de Praga; s'es tanben publicat un enregistrament de 1945, ambe Jaroslav Veverka, Zdeněk Otava, Marta Krásová, Beno Blachut, Marie Budiková;
- Katia Kabanová (Janáček), Supraphon 10 8016-2 612: Drahomíra Tikalová, Ludmila Komancová, Beno Blachut, Viktor Kočí, Zdeněk Kroupa; Orquèstra e Còrs del Teatre Nacional de Praga;
- Julietta (Martinů), 1964 SU 3626-2 612: Antonín Zlesák, Zdeněk Otava, Ivo Žídek, Maria Tauberová; Orquèstra e Còrs del Teatre Nacional de Praga;
- Libuše (Smetana), 1966, Supraphon, Naděžda Kniplová, Vacláv Bednár, Věra Soukupová, Orquèstra e Còrs del Teatre Nacional de Praga; i a un enregistrament en public que data de 1955, ambe Ludmila Červinková, Václav Bednár, Milada Šubrtová, Marta Krásová, Beno Blachut, Zdeněk Otava, Jaroslav Veverka, Jiří Schiller, l'Orquèstra e'l Còrs del Teatre Nacional de Praga;
Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]
L'article es mai que mai una traduccion de l'article de Wikipèdia en chèc. Avertiment : pr'amor de la declinason en chèc e de la traduccion en occitan, la fòrma de qualques noms pròpis, de personas pauc conegudas, es aleatòria dins aqueste article per çò qu'es de las finalas.
- ↑ Kolektiv autorů: Národní divadlo a jeho předchůdci, Academia, Praha, 1988, str. 252
- ↑ http://www.musicweb-international.com/classrev/2005/July05/Krombholc.htm