Jaro Prohaska
Jaro Prohaska (1891–1965) es un baritòn-bassa austriac conegut mai que mai per de ròtles wagnerians.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Jaro Prohaska o Jaroslav Prohaska (son nom oficial ?) nasquèt a Viena (Austria) lo 24 de genièr de 1891 e moriguèt a Munic lo 28 de setembre de 1965[1].
Entre 1898 e 1906, Prohaska èra solista alto dins lo còr D. Peterlinis (Còr de drolles de Viena). Estudièt la musica ambe Otto Müller e en 1907 venguèt organista, puèi en 1909 Regens chori a Senta Tecla. Après que foguèt prisonièr de guèrra (1915-18), venguèt cap de còr a Viena e estudièt lo cant. Jaro Prohaska foguèt engatjat en 1922-25 a Lübeck, en 1925-31 a Nurembèrg (segon Riemann a Praga tanben), puèi en 1931-52 a l'Opèra d'Estat de Berlin. De 1952 a 1959, venguèt director de l'escòla d'opèra de Berlin. Faguèt d'aparicions nombrosas al Festenal de Bayreuth entre 1933 e 1944 e a l'Opèra nacional de Viena entre 1934 e 1937 [2].
Son fraire cabdèt Paul Georg, violoncellista, nasquèt lo 9 d'abrial de 1903 a Viena e moriguèt lo 2 de junh de 1989 a Graz[2].
Importància musicala
[modificar | Modificar lo còdi]Jaro Prohaska agèt l'onor de cantar ambe'ls pus grands pendent l'edat d'aur del cant wagnerian, sense èsser completament de lor nivèl, pr'amor d'una votz que mancava d'omogeneïtat, en tot cas a l'epòca dels enregistraments, ont aviá la cinquantena.
Es documentat dins de ròtles de baritòn, Kurwenal (Tristan e Isòlda), Friedrich von Telramund (Lohengrin) e de baritòn-bassa, Hans Sachs (Los Mèstres cantaires de Nurembèrg), l'Olandés (L'Olandés volant), etc.