Jacques Polieri
Jacques Polieri (nascut a Tolosa en 1928) es un metaire en scèna, fondator amb Le Corbusier dels Festenals de l’art de l'abans-garda. Es tanben lo metaire en scèna singular de las òbras de Mallarmé, Kafka, Schnitzler, Pirandello, Kandinsky, Miró, Atlan, Ionesco, Beckett, Tardieu, Butor, Arrabal…
Un artista davancièr
[modificar | Modificar lo còdi]Sas realizacions van del mai abstract al mai mediatic. Dempuèi 1980, faguèt una seriá d'espectacles multimèdias completada par de videotransmissions intercontinentalas (imatges generats par ordinators e projetadas sus ecrans gegants, ologramas…).
Creator d’una scenografia modèrna, inventèt de luòcs scenics de concepcion revolucionària, coma un « teatre de scènas anularas » per l'ostal de la cultura de Grenòble en 1968, lo « teatre del movement total » de l’Exposicion universala d’Osaka en 1970 e de « jòcs de comunicacion vidèo » per una carrièra dels Lesers als Jòcs Olimpics d'estiu de 1972.
Teorician, publiquèt entre autres Scenografia novèla, (ed: Architecture d’aujourd’hui) e Scenografia-Semiografia e Jòc(s) de comunicacion (ed:éditions Denoël). Sas recèrcas o concepcions concernisson un champ larg de l’audio-vidèo e de la misa en espaci de l’acte de ficcion. Sos projèctes per l’internet, o per diferents malhums, esprovan fòrça prejutjats e tresviran lo fondament del genre e del luòc de representacion.
Bibliografia critica
[modificar | Modificar lo còdi](fr) Polieri, une passion visionnaire, de Michel Corvin, ed. Adam Biro, 1998 - ISBN 2-87660-206-7 -