Guilhèm VII de Montpelhièr
| Biografia | |
|---|---|
| Naissença | millenari II  Montpelhièr |
| Mòrt | 1172 (Gregorian) ( ans) |
| Donadas personalas | |
| Autres | |
| Conjunt | Matilda de Borgonya (ca)  |
| Descendéncia | Guilhèm VIII de Montpelhièr, Ramon de Montpeller (ca) , Guiu de Montpeller (beat) (ca) , Guillemeta de Montpeller (ca) , Maria de Montpeller (ca) |
| Maire | Sibil·la de Mataplana (ca) |
| Paire | Guillem VI de Montpeller (ca) |
| Fraires | Gui Guerrejat |
 | |
Guilhèm VII de Montpelhièr nascut cap a 1130 al castèl de Galhargues,[1] foguèt senhor de Montpelhièr (1149-72) puèi senhor d'Aumelàs a partir de 1168[2]. Èra lo filh ainat de Guilhèm VI e de sa molhèr Sibilla de Mataplana.
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
Cap a l'atge de 15 ans en 1146, eiretèt de la Senhoriá de Montpelhièr de son paire jol tutoratge de sa grand, Ermessenda of Melguèlh. Acompanhèt son paire als sètges d'Almeria e de Tortosa. En 1135-55 foguèt presonièr de Ramon V de Tortosa.[3]. En 1156 esposèt Matilda de Borgonha, filha de Uc II, Duc de Borgonha. En 1159-60 lutèt contra lo Comtat de Tolosa, al costat dels catalans e els angleses, e prenguèt Caors.
Aculhiguèt lo papa Alexandre III de Montpelhièr en 1162 e en 1165 e foguèt defendut per aqueste contra las pretensions dels genoveses, que aspiravan al monopòli de la navegacion d'autura en Mediterranèa occidentala. Aquò menèt Montpelhièr a s'aligar amb Pisa.[4]. Guilhèm VII caiguèt malaut en 1171 e faguèt son testament lo jorn de la Sant Miquèl (29 de setembre de 1171), designant son fraire Gui Guerrejat e Joan de Montlaur, avesque de Magalona, coma tutors de son jove filh. Defuntèt saique en 1172.