Rosina de Pèira
.jpg)
Rosina de Pèira (Havars, 3 de març de 1933 – 16 de junh de 2019[1][2], es una cantaira de cançon tradicionala en occitan. Es escaissada l' « Oum Khalsoum » occitana.[3] Recebèt dos còps lo grand prèmi internacional del disc de l’Acadèmia Charles Cros.
Comencèt sa carrièra al començament dels ans 1970.
S’inicièt a la lenga occitana, a la cultura e a la cançon tradicionala occitana alprèp de sos grands parents e parents puèi foguèt als Balets Occitans de Tolosa amb son amiga Francesa Daga. Es una Occitana de Volvèstre en Arièja que mestreja los cinc grands dialèctes occitans.
Faguèt sovent de concèrts amb la filha Martina; en 1974 fonda son pròpri ostal de disques, lo labèl Revolum.
Recebèt dos còps lo grand Prèmi Internacional del Disc de l'Acadèmia Carles Cròs.
Acuèlh[modificar | Modificar lo còdi]
Aculhissiá los toristas que volian descobrir Arièja e los Pirenèus ariegeses a sa taula e cambras d'òstes a Havars.
Discografia (albums)[modificar | Modificar lo còdi]
- 1973 : Los dus filhets del rei (amb sa filha Martina)
- 1974 : Rosina de Pèira e Martina
- 1975 : Se io sabiái volar
- 1979 : Cançons de Femnas (premiat per l'Acadèmia Carles Cròs)
- 1981 : Ié (amb sas filhas Martina e Clara)
- 1983 : Trobadors
- 1984 : Nadal encara (amb sas filhas Martina, Clara e, Francesa Daga, premiat per l'Acadèmia Carles Cròs)
- 1988 : Arièja ò mon país (amb sa filha Martina e Clara Daga)
- 1992 : Anuèit
- 1999 : Occitans
- 2004 : Sul viu (gospel d'Oc)
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Ei mòrta Rosina de Pèira, icòna dera naua cançon occitana
- ↑ Nos a quitats Rosina de Pèira - Jornalet.com
- ↑ (fr) « Pèira, Rosina de », notícia d'autoritat persona n° FRBNF13957020, catalòg Bn-Opale Plus, Bibliotèca Nacionala de França, creada lo 13 de julhet 1993, modificada lo 9 d'agost de 2005
