Loïsa Paulin : Diferéncia entre lei versions

← Cambiament precedent Diferéncia seguenta →

Contengut suprimit Contengut apondut

En linha

Version del 24 febrièr de 2018 a 21.54

Loïsa Paulin (en francés Louisa Paulin; Reialmont, 2 de decembre de 1888 - Reialmont, 23 d'abril de 1944) foguèt una escrivana occitana d'Albigés.

Biografia

Loïsa Paulin nasquèt en 1888 a Reialmont dins una familha pagesa que l'occitan i rajava abondosament. Foguèt sonque a l'escòla que s'inicièt e aprenguèt lo francés. Estudièt a l'Escòla Normala de las regentas d'Albi en 1904. Venguèt regenta dins mantes vilatjòts tarneses (coma Velhas o Salvanhac) e se maridèt en 1908. Aguèt dos enfants mas totes se moriguèron pichonèls. Aprèp son divòrci en 1912 venguèt professora a Albi e puèi a Tula ont demorèt fins a 1930. En 1930 tornèt a l'Escòla Primària Superiora d'Albi. Pasmens per encausa de malautiá deguèt abandonar l'ensenhament quand aviá 44 ans (cap a 1932) e tornèt prendre sa retirada dins son país nadiu de Reialmont. Foguèt a partir d'aquel retorn al país que s'avodèt a l'escritura. Estudièt l'occitan per tal de lo poder escriure e aital faguèt la coneissença d'Andrieu Jacme Bossac e mai Prospèr Estiu, Antonin Perbòsc e Josèp Salvat a l'Escòla Occitana. En seguida obtenguèt dos prèmis de l'Acadèmia dels Jòcs Florals e a la debuta dels ans 1940 espeliguèron sos primièrs poèmas en occitan. Pasmens la malautiá, una neuropatia amiloïda, l'anequelissiá pauc a cha pauc, perdèt dapasset la vista e èra atacada per la paralisi. Gaireben òrba, dictava sos poèmas e sas letras a las gents que la venián visitar. Acabèt per morir d'aquela terribla malautiá lo 23 d'abril de 1944.

Òbras

Sorgas (1940)
La Ronda dels Mòrts (1941)
Fresca (1942)

Ligams extèrnes

Pagina biografica de Loïsa Paulin (fr)

@@ Linha 7 : / Linha 7 : @@
 == Biografia ==
 '''Loïsa Paulin''' nasquèt en 1888 a Reialmont dins una familha pagesa que l'occitan i rajava abondosament. Foguèt sonque a l'escòla que s'inicièt e aprenguèt lo [[francés]]. Estudièt a l'[[Escòla Normala]] de las regentas d'[[Albi]] en 1904. Venguèt regenta dins mantes vilatjòts tarneses (coma [[Velhas]] o [[Salvanhac]]) e se maridèt en 1908. Aguèt dos enfants mas totes se moriguèron pichonèls.
-Aprèp son divòrci en 1912 venguèt professora a [[Albi]] e puèi a [[Tula]] ont demorèt fins a 1930. En 1930 tornèt a l'[[Escòla Primària Superiora]] d'Albi. Pasmens per encausa de malautiá deguèt abandonar l'ensenhament quand aviá 44 ans (cap a 1932) e tornèt prendre sa retirada dins son país nadiu de Reialmont. Foguèt a partir d'aquel retorn al país que s'avodèt a l'escritura. Estudièt l'[[occitan]] per tal de lo poder escriure e aital faguèt la coneissença d'[[Andrieu Jacme Bossac]] e mai [[Prospèr Estieu]], [[Antonin Perbòsc]] e [[Josèp Salvat]] a l'[[Escòla Occitana]]. En seguida obtenguèt dos prèmis de l'[[Acadèmia dels Jòcs Florals]] e a la debuta dels ans 1940 espeliguèron sos primièrs poèmas en occitan.
+Aprèp son divòrci en 1912 venguèt professora a [[Albi]] e puèi a [[Tula]] ont demorèt fins a 1930. En 1930 tornèt a l'[[Escòla Primària Superiora]] d'Albi. Pasmens per encausa de malautiá deguèt abandonar l'ensenhament quand aviá 44 ans (cap a 1932) e tornèt prendre sa retirada dins son país nadiu de Reialmont. Foguèt a partir d'aquel retorn al país que s'avodèt a l'escritura. Estudièt l'[[occitan]] per tal de lo poder escriure e aital faguèt la coneissença d'Andrieu Jacme Bossac e mai [[Prospèr Estieu|Prospèr Estiu]], [[Antonin Perbòsc]] e [[Josèp Salvat]] a l'[[Escòla Occitana]]. En seguida obtenguèt dos prèmis de l'[[Acadèmia dels Jòcs Florals]] e a la debuta dels ans 1940 espeliguèron sos primièrs poèmas en occitan.
-Pasmens la malautiá, una [[neuropatia amiloïda]], l'anequelissiá pauc a cha pauc, perdèt dapasset la vista e èra atacada per la paralisia. Gaireben òrba, dictava sos poèmas e sas letras a las gents que la venián visitar. Acabèt per morir d'aquela terribla malautiá lo 23 d'abril de 1944.
+Pasmens la malautiá, una [[neuropatia amiloïda]], l'anequelissiá pauc a cha pauc, perdèt dapasset la vista e èra atacada per la paralisi. Gaireben òrba, dictava sos poèmas e sas letras a las gents que la venián visitar. Acabèt per morir d'aquela terribla malautiá lo 23 d'abril de 1944.
 == Òbras ==