Abadiá dau Toronet : Diferéncia entre lei versions
Cap resum de modificació |
Cap resum de modificació |
||
Linha 1 : | Linha 1 : | ||
[[File:Le Thoronet eglise abbatiale.jpg|thumb|right|Abadiá dau Toronet en [[2008]].]] |
[[File:Le Thoronet eglise abbatiale.jpg|thumb|right|Abadiá dau Toronet en [[2008]].]] |
||
L''''Abadiá dau Toronet''' es una [[abadiá]] |
L''''Abadiá dau Toronet''' es una [[abadiá]] cisterciana situada sus lo territòri de la vila [[provença]]la dau [[Lo Toronet|Toronet]]. Foguèt fondada en [[1160]]. Venguèt rapidament prospèra gràcias a de dons nombrós e poguèt desvolopar una economia centrada sus l'[[agricultura]] e lo norrigatge. Pasmens, coma leis autreis abadiás cistercianas provençalas, acomencèt de declinar a partir dei sègles XIV e XV en causa dei guèrras intèrnas au [[Comtat de Provença]]. Aquò foguèt agravat per lei guèrras de Religion dau sègle seguent. La communautat de monges demeniguèt a cha pauc e l'abadiá foguèt alora restacada a l'evescat de Dinha en [[1787]]. En [[1791]], lei bastiments foguèron venduts coma ben nacionau mai rapidament abandonats fins a un rescat de l'[[Estat]] en [[1854]] que permetèt sa restauracion e sa proteccion. |
||
== Liames intèrnes == |
== Liames intèrnes == |
||
Linha 14 : | Linha 14 : | ||
[[Categoria:Monument de Provença]] |
[[Categoria:Monument de Provença]] |
||
[[Categoria:Aabdiá catolica]] |
Version del 8 febrièr de 2015 a 11.32
L'Abadiá dau Toronet es una abadiá cisterciana situada sus lo territòri de la vila provençala dau Toronet. Foguèt fondada en 1160. Venguèt rapidament prospèra gràcias a de dons nombrós e poguèt desvolopar una economia centrada sus l'agricultura e lo norrigatge. Pasmens, coma leis autreis abadiás cistercianas provençalas, acomencèt de declinar a partir dei sègles XIV e XV en causa dei guèrras intèrnas au Comtat de Provença. Aquò foguèt agravat per lei guèrras de Religion dau sègle seguent. La communautat de monges demeniguèt a cha pauc e l'abadiá foguèt alora restacada a l'evescat de Dinha en 1787. En 1791, lei bastiments foguèron venduts coma ben nacionau mai rapidament abandonats fins a un rescat de l'Estat en 1854 que permetèt sa restauracion e sa proteccion.