Lac de Tiberiàs

Lac de Tiberiàs

Lo lac de Tiberiàs (ebrieu: Kinneret; arabi: Bahr al-Tabariyya), tanben nomenat lac de Galilèa, mar de Galilèa (dins los evangèlis), lac de Genesarèt o lac de Kinneret (de l'ebrieu kinnor, que significa «en forma de lira»), es un lac d'aiga doça plaçat al nòrd-èst d'Israèl al delà de 200 m jos lo nivèl de la mar e amb una superfícia de 144 km². Es traversat pel riu de Jordan. Es situat a 250 m jol nivèl de la mar. Sus sas ribas se trapa mantun vilatge ligat a l'istòria del cristianisme (Tiberiàs, Cafarnaom, Betsaida, Magdala e d'autres) e foguèt lo teatre de nombroses episòdis de la vida evangelica de Jèsus. Ric en peisses, es conegut per sas tempèstas violentas. Constituís actualament una ressorsa idraulica importanta per lo país. D'òbras de canalizacion an permés lo provesiment de las ciutats en aiga doça e l'irrigacion amb finalitats agricòlas, essencialament dins lo desèrt de Nèguev.

D'autras caracteristicas :

• Longor: 21 km
• Largor: 12 km
• Prigondor: entre 42 e 48 m
• Annalament: 700 000 000 m³ d'aiga recebuda e 500 000 000 m³ d'aiga emetuda

Sus la riba oèst del lac foguèt bastida la ciutat de Tiberiàs, a 210 m jos lo nivèl de la mar. Capitala de Galilèa, foguèt fondada e bastida per Eròdes Antipas en onor de l'emperaire roman Tibèri. Es uèi una ciutat costièra de 31 000 abitants, coneguda per sas fonts termalas de proprietats terapeuticas, ont plòu mens de 50 jorns per an e ont la temperatura mejana ivernala es de 20 °C.

Ancianament i aviá a l'oèst las tribús d'Isacar e Zabulon, e a l'èst la de Manasseh. Plini menciona una ciutat sus sa riba nomenada Tariquea e ditz que lo lac èra de còps que i a nomenat coma aquesta ciutat. Plaçat a la termièra entre Israèl e Siria, dempuèi l'ocupacion israeliana de las nautors de Golan, la riba orientala es complètament contrarotlada per aqueste estat, doncas Siria a perdut son accès al lac.