Vejatz lo contengut

Equacion de Schrödinger

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

L'Equacion de Schrödinger qu'ei ua equacion perpausada per lo fisician austrian Erwin Schrödinger en 1925 qui descriu, en mecanica quantica (o fisica quantica), l’evolucion d’ua particula o d’un sistèma dens lo temps. Qu’ei l’equivalent de la dinamica en mecanica classica.

A la debuta deu sègle XXau, lo monde scientific qu’a entenut la lutz qu'èra au còp onda e corpuscula. Louis de Broglie que generaliza aquera proprietat a totas las particulas conegudas. C. J. Davisson et L. H. Germer que van confirmar la validitat d’aquera generalizacion per ua experiencia.

Atau, Louis de Broglie qu’associa ua frequéncia ν e ua longor d’onda λ a cada particula liura d’energia E e de quantitat de movament p :

dab h : constanta de Planck.

En 1925, Erwin Schrödinger, en tot hèr un parallèle enter l’optica e la mecanica, que va generalizar enqüèra l’equacion a totas las particulas qui an ua massa non relativista, e qui son sosmetudas a ua fòrça qui derivan d’ua potenciau V(r). La navèra equacion que permet d’explicar mei d’un fenomèn coma les rajas d’emission de l’idrogèn.  

En 1926, Max Born que balha ua explicacion fisica a l’equacion de Schrödinger. Aquera equacion qu’introdusish un caractèr probabilista e mei d’un fisician de l’epòca que se’n véser entà l’acceptar.

|ψ(t)⟩ qu’ei lo vector d’estat. Que conteng totas las informacions suu sistèma. Ĥ qu’ei ua observabla, dita Hamiltonian, qui ditz l’energia deu sistèma. Que s’agish d’ua equacion diferenciau :

dab :

i : nombre imaginari

ħ : constanta de Dirac ; ħ=h/2π ; h : constanta de Planck