Corrent continú

Lo corrent continú^[1] (CC o DC per direct current en anglés) es un corrent electric que l'intensitat es independenta del temps (constanta). Es per exemple, lo tipe de corrent donat per las pilas electricas o les acumulators electrics^[2].

Per extension, se nomena corrent continú un corrent periodic que l'intensitat es sempre pro pròche de sa valor mejana o que la compausanta continua (sa valor mejana) es d'importança primordiala^[3], o encara un corrent electric qui circula de contunh (o fòrça majoritàriament) dins lo mèsme sens (dich tanben unidireccional)^[4]^,^[5].

Simbòls utilizats[modificar | Modificar lo còdi]

Per qualificar aquestas grandors electricas independentas del temps, coma la tension o corrent e de dispositius foncionant en corrent continú e tension continua, o encara de las grandors associadas a aquestes dispositius, s'utiliza las doas letras CC (corrent continú) o en anglés DC^,^[6] direct current^[7].

Produccion[modificar | Modificar lo còdi]

Los corrents continús son produchs per de generators o de dispositius donant de tensions continuas. Las principalas fonts de corrent continú son:

unes genrators coma las pilas, las batariás d’acumulators, las pilas de combustible e los panèls solars;
las maquinas de corrent continú, foncionant en generator (o dinamos)^[8] ;
la tension alternativa eissida del malhum electric transformada en tension continua après un passatge dins un rederçador et mesa en forma per un filtratge, eventualament estabilizada mejans una alimentacion, per exemple a decopatge.

Classificacion[modificar | Modificar lo còdi]

Lo tèrme de corrent continú ten diferents sens:

corrent constant: lo corrent es totalament constant en direccion e en amplitud dins lo temps. Los corrents d'aqueste tipe son a vegada nomenats corrents parfièchament continús;
corrent ondulat lisat: es un corrent que s'apròcha del corrent constant, mas que conten encara un cert taus d'ondulacion;
corrent variable unidireccional: es un corrent que cambia pas de sens mas que l'amplituda varia amb lo temps. Es lo cas d'un corrent alternatiu, redreçat mas non filtrat.

Los tauses e factors que definisson la qualitat d'un corrent lisat[modificar | Modificar lo còdi]

Son nombroses per de rasons istoricas. Los primièrs foguèron definits a l'epòca on i aviá pas de mejan simple per visualizar los corrents e utilizan de grandors mesurablas amb ampèrmètres analogics. L'utilizacion dels oscilloscòpis faguèt emergir d'autres paramètres. Las definitions çai dejó son aquestas normalizadas per la nòrma IEC 60050^[9] que definís lo vocabulari electrotecnic internacional.

De biais general mai aquestes tauses e factors son fèbles, mai lo lisatge es efectiu. Son nuls per un corrent parfièchament constant.

Se pausa:

$<i>\,=$ valor mejana de $i\,$
$I\,=$ valor eficaça de $i\,$
$I_{a}\,=$ valor eficaça de la compausanta alternativa de $i\,$
$\Delta (i)=i_{max}-i_{min}\,$ : valor crèsta a cròs de l'intensitat.

Lo taus d’ondulacion[modificar | Modificar lo còdi]

La valor del taus d'ondulacion de crèsta^[10] es egal al rapòrt de la valor eficaça de la compausanta alternativa d'una grandor ondulada per la valor eficaça de la quita grandor e se calcula amb la relacion seguenta:

{\frac {I_{a}}{I}}

,

Lo taus d'ondulacion eficaç[modificar | Modificar lo còdi]

Es lo rapòrt de la valor de crèsta a cròs de la compausanta alternativa d'una grandor ondulada a la valor absoluda de la compausanta continua.^[11] Se calcula amb la relacion seguenta: ${\frac {I_{a}}{<i>}}$ ,

Lo taus d'ondulacion crèsta a crèsta[modificar | Modificar lo còdi]

La valor del taus d'ondulacion crèsta a crèsta (o crèsta a cròs)^[12] se calcula amb la relacion seguenta:

T_{0}={\frac {\Delta (i)}{<i>}}

,

Lo factor d'ondulacion del corrent[modificar | Modificar lo còdi]

Lo factor d'ondulacion del corrent^[13] es egal al rapòrt de la diferéncia entre la valor maximala $i_{max}\,$ e la valor minimala $i_{min}\,$ d'un corrent oscillant per dos còps la valor mejana $<i>\,=$ . Se calcula amb la relacion seguenta: $T_{0}={\frac {\Delta (i)}{2<i>}}$ ,

Mesura[modificar | Modificar lo còdi]

Lo corrent continú se pòt mesurar amb d'aparelhs de tipe shunt, captor de corrent a efièch Hall, captor de corrent a efièch Néel o captor de fibra optica.

Utilizacion[modificar | Modificar lo còdi]

Lo corrent continú foguèt la primièra utilizacion de l'electricitat abans l'arribada del corrent alternatiu. A partir del sègle XIX, èra utilizat dins fòrça domènis: esclairatge, caufatge, transpòrt, conversion d'energia, industria, eca. Pasmens se l'utilizacion del corrent alternatiu n'aja reduch d'usatges, Es sempre plan present, siá dirèctament dempuèi de fonts coma los captors solars, o après conversion dempuèi l'alternatiu.

Aquestas utilizacions son de totas menas, per exemple dins lo sector de las nautas poténcias: industria (galvanoplastiá, electrolisi,, etc.), linhas de nauta tension HVDC (per reduire las pèrdas en linha subretot sus las longas distàncias o quand las caracteristicas dels malhums electrics entre dos païses son diferentas). Mas tanben dins gaireben totes los equipaments electrics e electronics.

Leis usualas del corrent continú[modificar | Modificar lo còdi]

Introduccion[modificar | Modificar lo còdi]

Un corrent parcorrent un conductor electric se manifèsta a l'exterior per de nombroses fenomèns:

mecanic (motor);
quimic (batariá, electrolisi);
magnetic (deviacion d'una agulha aimantada, accion d'un electroaimant,, etc.);
termic (escaufament del conductor);
fisiologic (electrizacion, electrocucion).

La matèria, constituida d'atòms, eles meteisses constituits d'un nuclèu e d'electrons forman una estructura de cargas electrcas que s'equilibran tan qu'un electron a pas l'occasion de se liberar per circular liurament dins l'estructura de la matèria.

Nocion de carga electrica[modificar | Modificar lo còdi]

Una carga electrica es un ensemble de particulas que la soma algebrica de las cargas es pas nula. Siá -e la carga de l'electron e +e la carga del proton.

Per de rasons istoricas, la fisica de l'electron avent estat coneguda plan après que las proprietats màger de l'electricitat ajan estat misas en evidéncia, foguèt decidit, del fach que los electrons circulan dins lo sens invèrs del sens qu'aviá estat causit per convencion, que la carga du principal portaire de carga utila qu'es l'electron seriá considerat coma negativa.

Cal donc comprene que la carga electrica de l'electron es:

q=-e

e que la carga electrica d'un electron en coulomb es: -1,6× 10^-19 C. Per metre en movement los electrons, es necessari de provesir una certa energia proporcionala al nombre d'electrons de desplaçar e que pòt entre dos punts A e B d'un conductor s'escriure:

W=UQ

Lo factor de proporcionnalitat U essent nomenat diferéncia de potencial entre A e B e pas que la tension mesurada entre A e B.

Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

↑ « Courant alternatif et courant continu », sur le site greenfacts.org, consulté le 14 janvier 2014.
↑ Édouard Lefranc, Jean Poinsard, Georges Auclerc, Électricité – Courant continu : Électrocinétique - Magnétisme - Électromagnétisme - Machines à courant continu, Les Éditions Foucher, Paris, 1961, p. 18-22.
↑ IEC 60050-131 PDF
↑ Marcel Mounic, Électronique – Redressement, première partie – Procédés de calculs – Redressement monophasé et polyphasé à commutation naturelle (diodes), Paris, éd. Fouchet, 1969, chap. I, « Taux de variation – Valeurs moyennes », p. 3-9, 10-15.
↑ J.C. Duez, Électronique appliquée 1 – Modèl:1re, Paris, Librairie Hachette, Modèl:Coll., 1972, chap. 4, « Notions élémentaires sur le redressement», p. 30-41 ; chap. 6, « Étude élémentaire du filtrage », p. 46-61.
↑ IEC 60050-151-15-02, electropedia.org.
↑ Par opposition au courant alternatif noté CA (courant alternatif) (en anglais AC pour Modèl:Langue) IEC 60050-151-15-01, electropedia.org).
↑ {{{títol}}}. .
↑ Electropedia : The World's Online Electrotechnical Vocabulary, electropedia.org.
↑ IEC 60050-103 – Commission électrotechnique internationale – Vocabulaire électrotechnique international – Partie 103 – Mathématiques – Fonctions, sur iec.ch, consulté le 19 mars 2017 PDF .
↑ IEC 60050-103-06-12, electropedia.org.
↑ IEC 60050-103-06-13, electropedia.org.
↑ IEC 60050-411-50-26, electropedia.org.

Vejatz tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Articles connèxes[modificar | Modificar lo còdi]

[gf-1] « Courant alternatif et courant continu », sur le site greenfacts.org, consulté le 14 janvier 2014.

[2] Édouard Lefranc, Jean Poinsard, Georges Auclerc, Électricité – Courant continu : Électrocinétique - Magnétisme - Électromagnétisme - Machines à courant continu, Les Éditions Foucher, Paris, 1961, p. 18-22.

[3] IEC 60050-131 PDF

[Mounic-4] Marcel Mounic, Électronique – Redressement, première partie – Procédés de calculs – Redressement monophasé et polyphasé à commutation naturelle (diodes), Paris, éd. Fouchet, 1969, chap. I, « Taux de variation – Valeurs moyennes », p. 3-9, 10-15.

[Duez-5] J.C. Duez, Électronique appliquée 1 – Modèl:1re, Paris, Librairie Hachette, Modèl:Coll., 1972, chap. 4, « Notions élémentaires sur le redressement», p. 30-41 ; chap. 6, « Étude élémentaire du filtrage », p. 46-61.

[6] IEC 60050-151-15-02, electropedia.org.

[7] Par opposition au courant alternatif noté CA (courant alternatif) (en anglais AC pour Modèl:Langue) IEC 60050-151-15-01, electropedia.org).

[8] {{{títol}}}. .

[9] Electropedia : The World's Online Electrotechnical Vocabulary, electropedia.org.

[10] IEC 60050-103 – Commission électrotechnique internationale – Vocabulaire électrotechnique international – Partie 103 – Mathématiques – Fonctions, sur iec.ch, consulté le 19 mars 2017 PDF .

[11] IEC 60050-103-06-12, electropedia.org.

[12] IEC 60050-103-06-13, electropedia.org.

[13] IEC 60050-411-50-26, electropedia.org.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]