Comengés

Lo comengés es un sosdialècte de l'occitan gascon de Comenge.

Fonetica

• Reduccion del diftong AI, en fin de diccion, davant consonanta, non solament en finala absoluda, mas tanben dins del mot : FACTU> hèta (= fait/fach), TRACTU> trèt (= trait/trach), LACTE> lèt (= lait/lach), etc.

• Conservacion de la d intervocalica deu latin al lòc de s: ex. véger??/véier?? per véser.

Morfologia

• L'article definit es eth/era en Naut Comenge (Sent Gaudenç).

• Enonciatius que, ja, be, e.

Parabòla de l'enfant prodig (version en naut comengés)

Un òme aviá cap que dus hilhs. Eth mes joés que diguèc/didèc a sa pair: “Qu’é ora que siá eth mèn mèstre e qu’aja moneda/sòuses; que cau que me’n posca anar e que veja país. Partejatz eth vòste ben e datz-me eth çò que devi aver.” - “Ò, mon hilh”, didèc eth pair, “coma volhas! Qu’ès un dolent e que seràs castigat!” Après que dauric ua tireta, que partegèc eth son/sòn ben e que’n hèc duas parts.

Lexic

• cap que: pas que, sonque

Bibliografia

• CÒSTAS, Joan-Francés, 1992, Entre lengadocian e gascon en Arièja un parlar interferencial : le parlar de Massat. Estudis Occitans 11, p. 3-20.

Ligams extèrnes

• Les Interférences linguistiques entre gascon et languedocien dans les parlers du Comminges et du Couserans, Pèire Bec (Pierre Bec)