Claustrofobia
La claustrofobia (del latin claustrum « enclaure » e del grèc φόβος, phobos, « paur ») es la paur dels espacis confinhats, dins un enclaus, de salas pichonas de l'enclusament. Es classificada de trebolum ansiós e pòt provocar una crisi de panica.
Un estudi indica que 5–7 % de la populacion seriá tocada de claustrofobia sevèra, mas un sol pichon porcentatge d'aqueles recedon un tractament per curar aquel trabolum[1].
Simptòmas[modificar | Modificar lo còdi]
La claustrofobia revelariá dos simptòmas claus: la paur d'èsser restrench e la paur de sufocar. Un individú claustrofòb mostrariá sovent, mas pas sempre, de signes dins los luòcs seguentas: pichonas salas, salas barradas, ascensors, veitures, tunèls, prisons, escalators, mètros sosterrens, cavas, avions e zonas confinhadas[1]. Pr'amor, un claustrofòb es esglasit pel quite luòc, mas puslèu auriá paur d'o que poiriá li arribar s'èra encalat dins aquel luòc. Sovent, quand es confinhat, l'individú es esglasit par l'idèa de mancar d'aire[1].
Sovent los claustrofòbs quitan los vestits pensant qu'aquó mermará los simptòmas. Se mai d'uns simptòmas apareisson almeteis temps, existís un risc de crisi de panica. Mas los individús fan tot lor possible per evitar aquels tipes de situacions[1].
Causas[modificar | Modificar lo còdi]
La paur dels espacis confinhats es una fobia. Los individús claustrofòbs que se trapan d'espereles dins una sala sens fenèstre sabon que son pas en dangièr, pasmens son esglasits, mèsme terrificats a l'idèa d'èsser incapable de ne sortir, e coneisson pas la causa. La cause exacta de la claustrofobia es desconeguda, mai existís qualques teorias[2].
Amigdala[modificar | Modificar lo còdi]
L'amigdala es una de las mai pichonas estructuras del cervèl uman, mas de luènh una de las mi poderosas. L'amigdala condiciona la paur o la rason de la responsa combat-fugida. Una responsa combat-fugida es provocada, quand un stimulus es associat a una situacion de dangièr.
Condicionament classic[modificar | Modificar lo còdi]
La claustrofobia se desvolopa quand los espacis confinhats son psicologicament sinonimes de dangièr imminent[3]. Es la consequéncia d'una experiéncia traumatisanta viscuda dins l'enfança[4], alara que los simptòmas podon aparéisser a tot moment dins la vida d'un individú. Une tel experiéncia pòt se produire un o mai còps per marcar l'esperit[2]. La majoritat dels claustrofòbs, participants a un estudi menada per Lars-Göran Öst, contèron que lor fobia s'èra «desvolopada pendent un condicionament»[5]..
Fobia preparada[modificar | Modificar lo còdi]
Existís una recerca suggerissent que la claustrofobia es pas totalament una fobie aquerida o classicament condicionada. Es pas forçadament una paur inata, mas puslèu una « fobia preparada ». Segon Erin Gersley, dins Phobias: Causes and Treatments, los umans son geneticament predispausats a la paur. La claustrofobia poirriá tombar dins aquela categoria entre autre a causa de son «larg espandiment»[6].
Tractaments[modificar | Modificar lo còdi]
La terapia cognitiva es un tractament eficaç pels trebolum ansiós[7].
Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 et 1,3 (en) Phobias: A Handbook of Theory, Research, and Treatment. Chichester ;New York: Wiley, 1997.
- ↑ 2,0 et 2,1 (en) Walding
- ↑ (en) ’’What Causes Claustrophobia?’’
- ↑ (en) Fritscher
- ↑ (en) Rachman, ‘’Claustrophobia,’’ 168
- ↑ (en) Rachman, ‘’Claustrophobia,’’ 170
- ↑ (en) Choy, Yujuan, Abby J. Fyer, and Josh D. Lipsitz. "Treatment of Specific Phobia in Adults." Clinical Psychology Review 27.3 (2007): 266–86.