Cinquena Guèrra Otomanoveneciana
|
Cinquena Guèrra Otomanoveneciana
| |
|---|---|
| Informacions generalas | |
| Data | 1645-1669 |
| Luòc | Mar Mediterranèa |
| Cambiaments territorials | Annexion de la màger part de Creta per l'Empèri Otoman |
| Eissida | Victòria otomana |
| Belligerants | |
 Venècia
|
 Empèri Otoman |
| Batalhas | |
| Combat dau 26 de mai de 1646 - Candia - Focchies - Combat dau 10 de julhet de 1651 - Dardanèls (1a) - Dardanèls (2a) - Dardanèls (3a) - Combat dau 3 de mai de 1657 - Combat dau 18 de mai de 1657 - Dardanèls (4a) - Combat dau 27 d'aost de 1661 - Combat dau 29 de setembre de 1662 | |
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
La Cinquena Guèrra Otomanoveneciana o Guèrra de Creta se debanèt de 1645 a 1669. Opausèt la Republica de Venècia, sostengut per uneis estats europencs, a l'Empèri Otoman. Son enjòc èra lo contraròtle de l'illa de Creta, possession venecianas que foguèt atacada per leis Otomans. Après la capitada de son desbarcament sus l'illa, l'armada otomana la conquistèt rapidament franc dau pòrt de Candia onte la garnison veneciana resistiguèt fins a 1669 après 21 annadas de sètge. D'efècte, en causa de sa superioritat navala, Venècia capitèt d'avitalhar la vila. Pasmens, la superioritat terrèstra otomana empachèt lei Venecians de rebutar l'assaut advèrs. De mai, en causa de l'impopularitat de l'autoritat de Venècia en Creta, la populacion de l'illa foguèt pas ostila ais Otomans que poguèron s'avitalhar dirèctament dins la region maugrat son isolament a respèct dau rèsta de l'Empèri. Aquel equilibri explica la longor de la batalha que sa fin marquèt la fin de la guèrra. Creta, levat de quauquei sectors isolats, venguèt una província otomana mai Venècia obtenguèt divèrsei territòris en Dalmàcia.