Cauna del Puèg Mèrle
La cauna del Puèg Mèrle es situada a Crabairet, suls causses de Carcin e lo departament d'Òlt. Se dobrís dins un puèg dominant la val de Cèla. Henri Breuil declarèt que « la sala pintada de la cavèrna del Puèg Mèrle es coma la capèla Sixtina dels causses d'Òlt ».
Situacion e istoric[modificar | modificar la font]
Foguèt descobèrta lo 4 de setembre de 1922 per Andrieu Dàvid e Henri Dutertre, e estudiada per Amadèu Lemosin,[1] André Leroi-Gourhan e Michel Lorblanchet. En 1949, Andrieu Dàvid descobriguèt lo « malhum del combèl ». Amadèu Lemosin estudièt las pinturas descobèrtas. Venguèt monument istoric lo 17 de febrièr de 1951 e representa un dels sites pus importants de l'art paleolitic europèu.
L'art de Puèg Mèrle[modificar | modificar la font]
La cauna compta dos sosensembles situats suls dos costats de l'entrada preïstorica: a l'èst se pòt véser de pontuacions rojas, de cavals, un felin e, dins un diverticul sonat « lo combèl », tres figuras imaginàrias que evòcan de cèrvis grands de las torbièras; a l'oèst s'estend un malhum pus espaciós e pus ric, lo sol accessible per las visitas toristicas. Compren sensiblament una composicion nomenada « frisa negra » associant un caval, de bisonts e de mamots, de detadas nombrosas al plafon, de mans negativas associadas a de pontuacions en mai del panèl apelat « dels cavals pontuats ».
Referéncias[modificar | modificar la font]
- ↑ La grotte temple du Pech Merle, 1929.
