Vejatz lo contengut

Carta SIM

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

La carta SIM (de l'anglés Subscriber Identity Module) es una nièra contenent un microcontrolador e memòria. S'utiliza en telefonia mobila per estocar las informacions especificas a l'abonat d'un malhum mobil, subretot pels malhums de tipe GSM, UMTS e LTE. Tanben permet d'estocar de donadas e aplicacions de l'utilizator, de son operator o dins d'escasenças de partida tèrça. D'autres sistèmas de telefonia mobila coma lo CDMAOne, lo PCD japonés o lo CDMA 2000 prenon en carga opcionalament una quita carta.

La carta SIM contien l’identificant de l’abonat (numero IMSI) e de l’operator mobil qu'editèt la carta (MCC + MNC).

Una carta SIM.

Generalitats

[modificar | Modificar lo còdi]
Carta SIM amb lo logotip de l'operator.
Tireta carta SIM e son extractor de metal.

La causida de l'integracion d'una carta de nièra dins los sistèmas de telefonia mobila se basa sus la necessitat de dispausar dels elements seguents:

  • Un element securizat contenent l’identificant e las donadas de connexion d’un utilizator donat;
  • Un element amovible permetent de personalizar un novèl telefòn amb las donadas de connexion; l'interés es de separar la causida d’un terminal de la nocion d'abonament;
  • Un espaci d'estocatge d'informacion per las donadas personalas de l'abonat (son anuari), mas tanben de paramètres de personalizaci,ton de son terminal (paramètres de messatgeria, eca);
  • Un espaci per las aplicacions de l'operator de telefonia.

Se lo tèrme demora, la cartas SIM de fach foguèron remplaçadas per de cartas USIM (l'equivalent de l'aplication SIM per l'UMTS), definiadas segon lo 3GPP TS 31.102 (applicacion USIM) et lo TS 21.111[1] e que son compatiblas amb los malhums GSM, EDGE, UMTS e LTE.

L'UICC e l'aplication SIM gerisson l'authentificacion de l'abonat dins lo malhum GSM (l'USIM pel malhum UMTS) e generant de claus que permeton l'encodatge de flus de donadas, aquò essent realizat dins lo terminal mobil.

L'UICC pòt tanben contenir e executar d'aplicacions sus la basa del SIM Application Toolkit (USIM Application Toolkit pel l'UMTS) e d'un mitan aplicatiu Java Card. Aquela aplications son mai sovent la proprietat de l'operator que pòt las telecargar sus la carta.

Una carta SIM donada es eissida d'un sol operator o d'un sol MVNO e permet son identificacion univca (amb de còdes MCC + MNC + MSIN integrats dins la carta).

Caracteristicas fisicas

[modificar | Modificar lo còdi]

Formats

[modificar | Modificar lo còdi]
Los 4 formats de carta SIM (d'esquèrra cap a drecha):
1) Full size SIM
2) Standard / Mini SIM (2FF)
3) Micro SIM (3FF)
4) Nano SIM (4FF)
Carta SIM liurada al format carta de credit. La partida centrala se desliga per poder èsser inserida dins lo telefòn.

L'UICC (carta SIM) foguèt definida amb los formats seguents[2]:

  • format ID-1 (ISO/CEI 7810), lo format de las cartas de credit, rapidament abandonat que tròp malaisit per la concepcion dels telefòn mobils (85,6 mm de long, 54,0 mm de larg e 0,76 mm d’epessor[3])
  • format ID-000 (ISO/CEI 7810) o Plug-in UICC ou 2FF, o Mini SIM o Standard SIM, mai espandit dels formats dins los telefòns mobils GSM o UMTS (25 mm de long, 15 mm de larg et 0,76 mm d’espessor[3])
  • format Mini-UICC o 3FF o Micro SIM pels operators, decidit en 2000 per l'ETSI a l'iniciativa de l'operator mobil japonés NTT DoCoMo. Foguèt imaginat per permetre la miniaturizacion extrèma de terminals. Foguèt utilizat pel primièr còp per LG Electronics per l'operator « 3 » en Itàlia[4],[5] puèi per Apple (2010) per l'iPad[6]. Ara s'espandiguèt (15 mm de long, 12 mm de larg e 0,76 mm d'espessor[7])
  • format 4FF, comercialamentNano SIM foguèt prepausat per Apple. Coma pel 3FF, s'agís de mermar la talha de la carta (unes 30 %) sens cambiar la plaça dels contactes[8]. Apple l'adoptèt en setembre de 2012 per l'iPhone 5[9], seguit Nokia pel Lumia 1520.
Talhas de las cartas SIM
Carta SIM Norma de referéncia Longor (mm) Largor (mm) Espessor (mm)
Full size / 1FF / ID-1 UICC ISO/CEI 7810:2003, ID-1 85,60 53,98 0,76
Standard SIM / 2FF / Plug-in UICC ISO/CEI 7810:2003, ID-000 25,00 15,00 0,76
Micro SIM / 3FF / Mini-UICC ETSI TS 102 221 15,00 12,00 0,76
Nano SIM / 4FF ETSI TS 102 221 12,30 8,80 0,67
Embedded SIM JEDEC Design Guide 4.8, SON-8 6,00 5,00 <1,0

Compausants

[modificar | Modificar lo còdi]

L'UICC utiliza un microprocessor e de memòria.

Las capacitats de memòria en 2006 èran de 32 ko ou 64 ko fins a 256 ko ara Catégorie:Article à référence nécessaire . La carta pòt abrigar de fichièrs, de paramètres d'aplicacions e de servicis del mobil, e quitament d'aplicacions executablas dins la quita carta , per exemple, en Java Card.

Interfàcia fisica

[modificar | Modificar lo còdi]
Los contactes d’una carta SIM.

L'interfàcia fisica de la carta ten uèit contactes. Longtemps, sols cinc contacts èran utilizats per l'implementacion de l'interfàcia dicha ISO[10]. L'implementacion de novèlas foncions implica l'utilizacion des contactes suplementaris definits mas demora opcionala.

L'USB utiliza los contactes C4 e C8. Lo contacte C6 es utilzat per una interfàcia cap un modul contactless que permet l'accès a des servicis de tipe NFC per d'adreçar d'aplicacions de transpòrt, de pagament, de lecture d'RFID e d'escambis de donadas (P2P).

Existís tanben de cartas SIM amb pas que sièis contactes, son abcents C4 e C8. Es lo cas pe las cartas compatiblas amb lo format Nano SIM (4FF).

Segon las generacions de nièra, la tension pòt variar de 5 V fins a 1,8 V per las mai econòmas, mai sovent de 3 o 3,3 V[11],[12][13].

Caracteristicas logicialas

[modificar | Modificar lo còdi]

Sistèma operatiu

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo sistème operatiu de las cartas SIM es mai sovent proprietàtia, codat pels encartors e mai sovent inscrich suls compausants pels fondaires.

Bòstia d'aisinas SIM

[modificar | Modificar lo còdi]

Mai, las cartas SIM contenon de bòstia d'aisinas permetent de contrarotlar l'ensemble de las foncions del telefòn (micro, camèra, apèl, SMS).

varrolhatge

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo varrolhatge SIM (anglés: SIM lock) permet als operators de telefonia mobila de restrénher l'utilizacon de lor terminal mobil (telefòn) a una carta SIM o un grop de cartas SIM. D'aquel punt de vista, es pas una foncionalitat de la quita carta SIM, mas del telefòn qu'identifica una carta per foncionar coma cal. Aquela foncionalitat es demandada pels operators o provesidors de servici que subvencionan la crompa de terminals e que volon qu'aqueles terminals sián utilizats per lors concurrents.

Nota e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. ↑ (en) 3GPP TS 21.111, rev.8 - USIM card requirements 3GPP standard, janvier 2010.
  2. ↑ Voir ETSI TS 102 221, sur le site de l'ETSI.
  3. ↑ 3,0 et 3,1 SIM Card Dimensions, Dimensions guide.com, consulté en mai 2012.
  4. ↑ GSM Arena, LG U900 caractéristiques techniques.
  5. ↑ (en) LG U900 Press Release.
  6. ↑ iPad : mais qu’est-ce qu’une carte microSIM ?
  7. ↑ Apple a annoncé que le nouvel iPad contient une « micro-SIM ».
  8. ↑ Les industriels des télécoms se déchirent sur le futur de la carte SIM - Maxime Amiot et Solveig Godeluck, Les Échos, 29 mars 2012.
  9. ↑ PCINpact - Quid de la disponibilité de la nano SIM chez les opérateurs.
  10. ↑ Voir les spécifications ISO 7816.
  11. ↑ La carte SIM nouvelle génération de Free Mobile poserait des problèmes de compatibilité, Univers Freebox, publié le 12 février 2012 par Olivier Viaggi.
  12. ↑ Free Mobile et les cartes SIM : pas de NFC ou de 5,5 V…, Tom’s Hardware, publié le 13 février 2012 par Pierre Dandumont.
  13. ↑ Manuel d’utilisation des Alcatel OneTouch 1010D et 1010X[PDF] (cf. note de bas de page en p. 13), alcatelonetouch.com.
  14. ↑ (en) « ETSI TS 102 223 V9.1.0 », etsi.org (consulté le 5 octobre 2014).

Annèxes

[modificar | Modificar lo còdi]

Articles connèxes

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrne

[modificar | Modificar lo còdi]
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/w/index.php?title=Carta_SIM&oldid=2410343 »