Vejatz lo contengut

Batalha de La Nòva Orleans

Aqueste article es redigit en provençau.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Batalha de la Nòva Orleans)

Pintura representant la resisténcia dei fortificacions estatsunidencas durant la batalha.

La batalha de La Nòva Orleans se debanèt lo 8 de genier de 1815 durant la « Guèrra de 1812 » entre leis Estats Units e lo Reiaume Unit. Darrier combat important dau conflicte, a la particularitat d'aver luòc après la signatura dau tractat de patz marcant la fin deis ostilitats lo 24 de decembre de 1814. Opausèt una armada britanica comandada per lo generau Edward Pakenham (11 000-14 000 òmes) ai tropas estatsunidencas dau generau Andrew Jackson (4 000-6 000 òmes).

Sostenguda per la flòta de l'amirau Alexander Cochrane, l'ataca britanica èra lo resultat d'una campanha de cinc mes dins lo Golf de Mexic. En causa dei problemas logisticas engendrats per lo desplaçament d'una armada importanta dins la vau bassa de Mississipí e d'una resisténcia estatsunidenca acarnada, lei Britanics aguèron de dificultats per avançar en direccion de la vila. En particular, lo 23 de decembre de 1814, arrestèron amb dificultat una ataca suspresa dins lo sector dau Lac Borgne. Aquò permetèt ai defensors de fortificar sei posicions. Leis asalhidors arribèron a l'entorn de la Nòva Orleans lo 1èr de genier de 1815 mai poguèron pas menar una preparacion d'artilhariá eficaça en causa d'una manca de municions. Pakenham decidèt donc de concentrar sei fòrças avans d'atacar. Aquò donèt mai de temps ais Estatsunidencs per organizar sa resisténcia. L'assaut principau dei Britanics, lo 8 de genier, foguèt donc una revirada quasi totala. Pakenham e la màger part deis oficiers superiors i foguèron tuats, çò qu'agravèt la desfacha britanica.

Après la batalha, lei Britanics se retirèron vèrs lo sud e la flòta recuperèt lei subrevivents lo 4 de febrier. Avián perdut 2 459 òmes (386 tuats, 1 521 bleçats e 552 dispareguts). Aquò representa la mitat dei pèrdas subidas per lei tropas de Londres durant lo conflicte. Per leis Estatsunidencs, lei pèrdas se limitèron a 333 òmes (55 tuats, 185 bleçats e 93 dispareguts). Andrew Jackson venguèt una personalitat famosa dins lo país, çò que facilitèt son eleccion coma president deis Estats Units en 1829.

Liames intèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]