Ballinglass Incident
L'Incident de Ballinglass (Ballinglass Incident) designa una expulsion de païsans irlandés durant la Granda Famina (1845-1849).
Despuei l'Acte d'Union de 1800, Irlanda s'integrava dedins lo Reiaume Unit, e la màger part dei tèrras en Irlanda apartenián a de grands proprietaris anglés. Lei païsans irlandés èran de logataris que produsián de cerealas, de tartiflas e de bestiau. Mai sobrava que lei tartiflas per manjar per aquestei païsans ; leis autres produchs servián per pagar lo loguier e s'exportavan d'Irlanda vèrs Anglatèrra. Aqueleis exportacions contunièron e mai quand la recòlta de tartiflas de 1845 siguèt desastrosa. De païsans que podián pas pagar lo loguier en aquela situacion si faguèron expulsar de seis ostaus e de sa tèrra. De desenaus de miliers d'entre elei si faguèron expulsar durant la famina.
Lei 300 abitants dau vilatge de Ballinglass dins la Comtat de Galway èran relativament "riches" e podián pagar lo loguier. Maugrat tot, totei si faguèron expulsar lo 13 de març de 1846 perque la proprietària, una frema dau nom de Gerrard, voliá establir una bastida de pasturgatge an aquel endrech. Leis ostaus de Ballinglass siguèron demolits per l'armada e la polícia. Lo premier vèspre, leis abitants durmèron dins lei roïnas mai l'endeman, la polícia e l'armada revenguèron per leis expulsar definitivament.