Antieròi

Li dison antieròi al personatge central d'una ficcion quand presenta pas las caracteristicas de l'eròi convencional.

Pòt s'agir d'un personatge que sa quista es pas nòbla, o que sos sentiments son pas generoses, es resoludament marrit, etc. Se pòt tractar tanben d'un eròi "bon", mas que sas caracteristicas fisicas son lonh d'èsser las que s'espèran de l'eròi de roman (per exemple: lo pes, la talha, l'aparéncia, una cèrta condicion fisica, psicologica o un andicap quin que siá). Atanben lo personatge pòt venir un "eròi de contra son grat", que complís d'espleches sens pr'aquò cercar la glòria o la justícia.

Dins las representacions modèrnas del mond, que las figuras eroïcas tradicionalas tendon de desaparèisser (vejatz desencantament del mond, l'antieròi pòt prene l'aparéncia del has been o del maladrech simpatic.

Antieròis dins la literatura occitana

• Norbèrt e de Pèire cò de Pèire Pessamessa, dins Onze oras passadas de cinc