Anís
L’anis (Pimpinella anisum) es une espècia de plantas erbacèas de la familha de las Apiacèas, cultivada coma planta condimentària per sas fuèlhas e sas granas aromaticas.
Descripcion[modificar | Modificar lo còdi]
Es una planta erbacèa annadièra o bisannadièra, mesurant de 50 a 80 cm de naut, de cambas quilhadas cavas.
- Las fuèlhas longament petioladas son compausadas de tres foliòlas dentadas.
- Las flors blancas pichonas son amassadas en ombelas.
- Los fruchs son gris verdenc, oblongs e fòrça perfumats.
- Totas las partidas de la planta son aromatica: fuèlhas, cambas, fruchs, flors, raíces.
Origina e espandiment[modificar | Modificar lo còdi]
Aquela espècia es originària de l'Èst du bacin mediterranèu e d'Africa du Nòrd. S'espandiguèt plan per cultura dins las regions temperadas.
Cultura[modificar | Modificar lo còdi]
Ama los sols leugièrs e sans, e las exposicions caudas e solelhadas.
Semenar a la prima, en abril. Esclarir aprés la levada.
La culhida de las fuèlhas pòt començar unes meses après la semenada. Las granas se culhan a la davalada quand la madur (setembre).
Utilizacion[modificar | Modificar lo còdi]
Usatge culinari[modificar | Modificar lo còdi]
- Las fuèlhas frescas picadas fin s'utilizan per aromatizar de plats: ensaladas, sopas ...
- Las granas son utilizadas en pastisseriá e en confiseriá.
- Intran tanben dins la composicion de licors e bevendas anizadas (anizeta, rakı, ozó, pastís, arak, Absinti, ...). Lo gost d'aquelas bevendas ven dels terpèns contenguts dins la planta.
Usatge terapeutic[modificar | Modificar lo còdi]
En infusion, las graines fan una tisana de proprietats estimulantas e carminativas, conselhada pels conflaments, las digestions malaisidas, l’aerocolia e los ròts, ideala per las colicas.
Usatge companhonatge[modificar | Modificar lo còdi]
Alunha los pesolhs, los verms o canilhas.
Vejatz tanben[modificar | Modificar lo còdi]
Articles connèxes[modificar | Modificar lo còdi]
- Anís estelat (Illicium verum, Magnoliacèas)
- Carvi (Carum carvi Apiacèas)
- Anisòl