Amor non partatjat
L'amor non partatjat qu'ei un amor non recipròc, qu'ei a díser l'amor d'ua persona entà un aute individú qui n'a pas los medishs sentiments. Que pòt estar l'encausa de destrobles taus com un estat de depression, de maishanta estima de si, d'anxietat, e cambiaments bruscs d'umor com passatges brutaus de la depression a l'euforia.
Qu'ei un tèma universau dens la literatura.
Fisiopatologia
[modificar | Modificar lo còdi]L'amor non partatjat que pòt miar tà comportaments obsessionaus e mei qu'aquò agressiu entà l'objècte deu desir. Aqueth tipe de deriva que pòt miar lo subjècte tà comportaments considerats com estant de "pervèrs", com la susvelhança o mei qu'aquò lo secutament de l'objècte deu desir.
Dens la comunitat de la seduccion que's qualifica las personas qui's tròban en aqueth tipe de situacions de Average Frustrated Chump (o AFC); que son presentadas com personas dab ua experiéncia amorosa e sexuau febla e autanplan inexistenta.
Literatura
[modificar | Modificar lo còdi]Lo nombre d'òbras de literatura qui tractan lo tèma de l'amor non partatjat qu'ei immens. A l'Edat Mejana, qu'estó un tèma màger de la lirica trobadorenca. Dens la dralha deus trobadors que's plaça l'amor deu poèta italian Dante entà Beatrice Portinari, dab qui ne parlè pas que dus còps dens la soa vita, lo prumèr còp com èra l'atge de nau ans e era ueit, e qui com personatge apareish dab un ròtle màger dens la soa òbra, totun com un aute deus màgers poètas italians de l'Edat Mejana, Petrarca, dab Laura de Sada, qui inspirè au poèta màger la soa òbra capitau, lo Canzionere.
La tematica de l'amor non partatjat qu'inspirè tanben lo poèta latin Catul e escrivans coneishuts de l'edat modèrna e contemporanèa, com Cervantes, Shakespeare, Goethe, e au dia de uei qu'ei hèra presenta dens la cançons de "varietats", de rock, o d'autes estilles musicaus.
