Abiogenèsi
L’abiogenèsi designa lo procès d'aparicion de la vida a partir de la matèria inanimada. Dins lei recèrcas sus leis originas de la vida terrèstra, es un concèpte que s'opausa a la panespermia e ai mites religiós de la creacion de la vida.
L'estudi modèrne de l'abiogenèsi emergiguèt amb lei descubèrtas dei quimistas dau sègle XIX. Un eveniment decisiu foguèt l'experiéncia de Miller-Urey en 1953. D'efiech, demostrèt la possibilitat de crear de moleculas organicas complèxas a partir de moleculas simplas plaçadas dins de condicions similaras a aquelei de la Tèrra primitiva[1]. Pasmens, divèrsei filosòfs e sabents anteriors a la revolucion scientifica imaginèron de formas d'abiogenèsi. La pus famosa es probable la nocion aristoteliciana de « generacion espontanèa ». Uei, l'abiogenèsi es l'objècte d'estudis destinats a comprendre lei condicions necessàrias a l'aparicion de la vida.
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
- (en) Robert M. Hazen, Genesis: The Scientific Quest for Life's Origin, Joseph Henry Press, 2005.