4Q120

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
4Q120, fragment 20
Detalh deu fragment 20 dab lo nom divin ΙΑΩ

4Q120 qu'ei un papir deu Libe deu Levitic de la Bíblia deus Setanta (version grèga deu tèxt ebrèu) deu sègle Ièr abC, trapat a Qumran dens la tuta numèro 4. Lo manuscrit qu'ei servat au musèu Rockefeller a Jerusalèm, subdividit en 97 fragments, 31 deus quaus son estats deschifrats. Lo tetragrama o nom divin que i ei transcrit «ΙΑΩ», en Lv 3:12 (fragment 6); 4:27 (fragment 20).

Lv 4:27

[αφεθησεται ]αυτωι εαν[ δε ψυχη μια]
[αμαρτ]η[ι α]κουσιως εκ[ του λαου της]
[γης ]εν τωι ποιησαι μιαν απ[ο πασων]
των εντολων ιαω ου πο[ιηθησε] [1]

Lv 3:12–13

[τωι ιαω] 12 εαν δ[ε απο των αιγων]
[το δωρ]ον αυτο[υ και προσαξει εν]
[αντι ι]αω 13 και ε[πιθησει τας χει] [1]

Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

  1. 1,0 et 1,1 Anthony R. Meyer, The Divine Name in Early Judaism: Use and Non-Use in Aramaic, Hebrew, and Greek (McMaster University, 2017)

Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]

  • Skehan, Patrick W. (1957). The Qumran Manuscripts and Textual Criticism,:Volume du congrès, Estrasborg 1956.Supplements to Vetus Testamentum 4. Leiden: Brill Publishers. pp. 148–160.
  • Ulrich, Eugene(1992).120. pap4QLXXLeviticusb in: Discoveries in the Judean Desert: IX. Qumran Cave 4 IV. Oxford: Clarendon Press. pp. 167–186. ISBN0-19-826328-7.
  • Ulrich, Eugen (1992). by George J. Brooke and Barnabas Lindars. SBL Septuagint and Cognate Studies Series 33, ed.The Septuagint Manuscripts from Qumran: A Reappraisal of Their Value, in:Septuagint, Scrolls, and Cognate Writings. Atlanta: Scholars Press. pp. 49–80.