Viòl
Lo viòl, lo violament o la violacion es l'acte d'obtenir de relacions sexuals amb una autra persona sens son consentiment, e doncas utilizant la violéncia fisica, psicologica e emocionala, amb de mejans qu'anullan lo consentiment de la persona otrajada, o alara quand la persona otrajada pòt pas donar son consentiment, coma es lo cas dels menors d'edat o las personas dins un estat de inconsciéncia. La majoritat dels còdis penals actuals considèra un delicte grèu o un crime que damatja los dreches fondamentals de las personas.[1]
Segon un rapòrt de las Nacions Unidas publicat en 2010 e un estudi de l'Organizacion Mondiala de la Salut de 2017, la majoritat dels viòl son realizats per d'òmes e la majoritat de personas agarridas son de femnas, amb la mèesma proporcion qu'existís per las agressions sexualas e la violéncia domestica.[2][3]
Causas[modificar | Modificar lo còdi]
Un estudi finançat per Hunt Alternatives trobèt una correlacion entre òmes que pagan per aver de sèxe (prostitucion) e òmes violadors de diferentas edats, educacion e etnias. Aquel trobèt que los putejaires an mai de propension que los autres òmes a cometre de viòl e autras agressions sexualas.[4]
Sembla qu'unes violadors e potencials violadors son excitat per la violéncia sexuala.
Lo antropològa Peggy Reeves Sanday estudièt los viòls dins 150 societats umanas pendent 40 ans e trobèt que lo corollari per las societats absentas de viòls èra que las femnas avián l'autoritat non pas ligada a la reproduccion de la comunitat, i aviá pas de relacion ierarquica basada sul lo sèxe, los gojats èran ensenhats a respectar a gojatas e femnas en compte de los ensenhar a las aparar, èran establas e pacificas, las religions presentavan pas de divinitats totas masculinas e ocupavan pas lo mitan ambient.
Lo corellatiu de las societats amb tendéncia als viòls èra que tolèran, promòvon e sovent glorifican la violéncia coma marca de la masculinitat pel nenon, l'autoritat e lo trabalh es segregat per sèxe ont las femnas an pauc o gaireben pas d'autoritat al respècte de la reproduccion e de las qualitats consideradas femeninas son consideradas coma inferioras.[5]
Tipe[modificar | Modificar lo còdi]
Quatre dels cinc viòls son realizat pels d'agressors que coneisson la persona otratjada, essent d'amics, ancians partenaris o companhs o un partenari novèl. Aquò fa que fòrça pauc son denonciats, segon associacions de sosten a las victimas. Cal prene en compte que las familhas se plaça rarament del costat de l'agarrida. Lo viòl de la part del parelh o dins lo maridatge es pas reconegut coma delicte o crime pertot pel mond quitament s'es inclusit dins lo primièr grop de viòls. Un autre tipe es lo ius primae noctis. Se considèran tanben coma viòls los contactes sexuals que los òmes an amb lors esposas dins l'encastre del maridatge forçats e se considèran coma violadors aqueste putajan los enfants, femnas e personas en general (vejatz tanben: esclavatge sexual).[6][7]
Lo viòl collectiu se produsís quand de divèrses agressors viòlan una mèsma persona, compren los agarridas en bandas e los viòls en temps de guèrra. Los agressors ustilizan mai fòrça violéncia que dins los autres cases e son desconeguts per la victima, levat dins los cases de particulars dels viòls "d'onor" (crime d'onor), ont de familiars o d'autoritats atacan una femna qu'a comés una fauta contra la comunautat o es ligada amb las gents qu'an comeses un delicte. Un dels detz viòls comeses en Euròpa en 2015, es a dire, près de quatre cents mila, foguèron realizats per mai d'un autor.[8]
Un tèrç grop es l'abús sexual a monors d'edat, mai sovent perpetrat dins la familha dels enfants. Segon la Fondacion Vicky Bernadet, 23% de femnas e 17% d'òmes patiguèron d'abuses sexuals quand èran menors.
Puèi existisson los viòls en institucions, coma centres de menors, presons o asimilats. D'entre que i a los viòls "correctius", supausats sonhar "de malautiás" coma l'omosexualitat o la isteria. Los viòls se pòdon classificar tanben segon lo sèxe dels implicats dins l'acte.
Patologia[modificar | Modificar lo còdi]
Segon las Nacions Unidas, una de las detz femnas aptiguèron d'una agression sexuala pendent sa vida.
A Euròpa, una enquèsta sus violéncia maschista de l'Agéncia Europèa dels Dreches Fondamentals concluguèt que quatre milions d'europèas an estadas violentadas almens un còp pendent l'annada 2015.
La violacion es una agression sexuala realizada, mas i a pas d'estatisticas suls ensags de viòls abocadas, que se sap que son fòrça nombroses. Unes pòdon èsser qualificat en delictes de secutament sexual o de violéncia psicologica o fisica.
Consequéncias[modificar | Modificar lo còdi]
Las consequéncias comprenon de traumatismes fisics e biologics, que pòdon comprene de malautiás de transmission sexuala o d'autras que pòscan contaminar lo violador, escarnadas e de feridas divèrsas amb riscs d'infeccion, de sangnaments e mai, damatges al sistèma reproductor e quitament, segon lo tipe de viòl, la pèrda de fertilitat e quitament la mòrt.
Los traumatismes son tanben psiquics e an de consequéncias sociopsicologicas e neurologica grevas. Dins quatre dels cinc cases se manifesta un estrès pòst traumatic e, a causa d'una cultura sociala maschista, que culpa de la femna subreviventa o victima, aquela patís d'un fòrt sentiment de culpabilitat e vergonha. Las consequéncias non fisicas del viòl tòcan tanben l'entorn de la persona agarrida e pòdon se transmetre pendent de generacions.[9][10][11]
Violéncia contra las subreviventas e victimas de viòl[modificar | Modificar lo còdi]
Dins fòrça culturas, las subreviventas e de victimas de violacion patisson, pel fach d'èsser estat agarridas, encara mai de violéncia familiala, sociala o d'autras entitats, e tanben de la polícia que'n son encaradas, lo sistèma juridic e los mitans de comunicacion.
Dins unas culturas se considèra que la victima a comés un adultèri e que se desonrèt la familha e la comunautat, encara mai se coma consequéncia se la victima ven en prensa. Diferentas culturas pel mond, segon los epòcas, pòdon decidir de forçar un maridatge entre la victima e son agressor, aucir a la victima o cometre d'autres de crimes d'onor.[12][13]
Suènhs[modificar | Modificar lo còdi]
Los suènhs medicals e psicologics realizats son aquestes aplicats a las personas feridas o victimas de traumatismes fisics, completats amb aquestes especifics de las personas que patiguèron d'un abús. Pas tot lo personal medical es encara pro sensibilizat ni pro conscient de la fragilitat de la persona violada, e encara mens dins los domènis policièr, administratiu e juridic.
L'autodefensa feminista se basa sus l’usatge de la violéncia coma un instrument de legitima defensa per las femnas al moment d'afrentar una agression maschista. Per çò far, s'utiliza de tecnicias emocionalas e fisicas, aquelas darrièras basadas sus de disciplinas coma lo karate o la bòxa.
Tolerància sociala al viòl[modificar | Modificar lo còdi]
La societat occidentala actuala es plena de prejutjats, cresenças e idèas que tendon a justificar lo viòl o senon a negar o minimizar la responsabilitat del violador, arribant quitament a la far partejar amb la victima dins unes cases. Dins lo cas de viòl d'una femna adulta, los estudis e estatisticas mòstran una tendéncia que las victimas devon afrontar lo prejutjats recurrents qu'altèran sa capacitat e son drech a far conéisser sa sofrença e a denonciar las agressions.[14]
Aquestes mites e de desencusas maschistas son fòrça nombroses mas grosso modo se pòdon dividir en tres grands grops: d'un costat, tot çò que fin finala vòl dire "se passèt pas res", promovent l'idèa de que las femnas acusan falsament los òmes de viòl per venjança o autres motius, acusant la victima de mentir; lo segond grand grop ten a las idèas de que "ela lo voliá" o "a ela li a agradat", comprenent lo mite de que las femnas quand dison "non" en fach vòlon dire "òc", qu'elas se son divertidas, que gausigèron, que los excita la violéncia, qu'ela resistiguèt pas pro o que se supausa que tornèt a una vida normala après èsser agarrida. Fin finala, lo tresen grop se referís a çò que "ela se lo meritava" o "es ela que lo cercava", qu'implica la culpabilizacion a la femna per aver provocar las escasenças de l'agression: que portava de ròba, qu'al s'èra penchenada, maquilhada, quicòm qu'a podut dire o far, signican que volgava pas pus èsser sola ...[15]
Legislacion[modificar | Modificar lo còdi]
En França[modificar | Modificar lo còdi]
En França, lo viòl es reprimit dempuèi 1810 (ancian article 332). Venguèt un crime castigat de Modèl:Nombre de reclusion criminala en 1980.
L’article 222-23 del Còdi penal pausa que: «Tot acte de penetracion sexuala, de quina natura que siá, comés sus la persona d’altrú, per violéncia, constrencha, menaça o surpresa, es un viòl».
La penetracion sexuala se compren coma l'introduccion, vaginala, anala (sodomia) o orala (fellacion), o penetracion sexuala dins lo còrs d'altrú o d'una causa (det o objècte). Tot acte de caractèr sexual comés sens penetracion es qualificat d'« agression sexuala »[16].
La penetracion deu èsser impausada a la victime per violéncia, menaça, constrencha - fisica o morala - o surpresa - çò que cobrís los cases que l'agressor faguèt astre d'una error de la victima. L'agressor deu aver agut consciéncia que la victima èra pas consenta a èsser penetrada.
La pena de reclusion criminala pòt s'auçar a Modèl:Nombre en presencia d'unas circonstàncias agravantas, a Modèl:Nombre se lo viòl causèt la mòrt de la victima o a la reclusion criminala a perpetuitat s'es acompanhat de torturas o d'actes de barbaria.
Dempuèi 2010, la relacion conjugala desencusa pas pus a l'accusat d'aver violat son conjunt, l'estatut de conjunt, de partenari civil o de concubin de la victime essent quitament una escasença agravanta dempuèi 2006.
En Espanha[modificar | Modificar lo còdi]
Dins l'article 179 del Còdi Penal qualifica l'"agression sexuala" l'contacte sexual amb penetracion anala, bucala o vaginala sens consentiment, que s'obten pel mejan de la violéncia o la paur. Lo tipe basic de las agressions sexualas es marcat per la preséncia de violéncia o intimidacion al prejudici contra la libertat sexuala, sens establir mai de circonstàncias personalas ni objectivas. Es a dire, lo castig de la persona agressora se realiza per la coercicion, limitar o anullar la liura decision d'una persona en relacion amb son activitat sexuala.
Lo còdi penal destria agression sexuala e abús sexual, segon que se considera que s'es utilitzat o no la força realizar lo viòl. Mai, quin contacte sexual que siá amb una persona menora de setze ans es un delicte.
Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Error en títol o url.
- ↑ INTERNATIONAL STATISTICS on CRIME AND JUSTICE, Harrendorf, Haskenan, Malby, Stefan, Marku, Steven, www.unodc.org. United Nations Office on Drugs and Crimes, 2010 (en)
- ↑ Violence against women. Intimate partner and sexual violence against women, Organització Mundial de la Salut, novembre de 2017
- ↑ Melissa, {{{2}}}, « Comparing Sex Buyers with Men Who Do Not Buy Sex: New Data on Prostitution and TraffickingComparing Sex Buyers with Men Who Do Not Buy Sex: New Data on Prostitution and Trafficking »
- ↑ Chemaly, Soraya «Our 'Rape Problem' Can't Be Solved By Colleges». The Huffington Post, 28-01-2015 [Consulta: 15 agost 2015].
- ↑ Núria Marrón, Paraules que 'hackegen' la cultura de la violació, El Periódico, 14 d'octubre de 2017 (ca)
- ↑ Bel Olid, Feminisme de butxaca, Angle, 2017 (ca)
- ↑ Alba Alfageme, La cultura de la violació, Ara, 11 de juliol de 2016 (ca)
- ↑ A. Ciccone, A. Ferrant, Honte, Culpabilité et Traumatisme, Dunod, 2009 (fr)
- ↑ R. Asseo, Le traumatisme dans ses fonctions organisatrices et désorganisatrices, Monographies de la revue française de psychanalyse, Paris, P.U.F., pàgs. 57-68, any 2005 (fr)
- ↑ M. Benzazon, A. Chere, Réflexions à propos de la technique de travail avec les secrets de famille pathogènes, Groupal 2, 1996 (fr)
- ↑ Pascale Harter, Libya rape victims "face honour killings", BBC, 14 de juny de 2011. (en)
- ↑ Violence à l’égard des femmes : état des lieuxNacions Unides (fr)
- ↑ Kimberly A. Lonsway, Louise F. Fitzgerald, Rape Myths. In Review, Department of Psychology, University of Illinois, publicat a Psychology of Women Quarterly, Volum 18, Issue 2, juny de 1994. (en)
- ↑ M. Koss, No safe haven : male violence against women at home, at work, and in the community. American Psychological Association, 1994. (en)
- ↑ .