Monts Dòr

Vista aeriana daus monts Dòr amb, en rèire-plan, los lacs Chambon (a esquèrra) e Pavent (a drecha).

Los monts Dòr son un massís volcanic situat a l'oèst dau departament dau Puèi de Doma e au centre dau Massís Centrau. Fan partit dau Pargue naturau regionau daus volcans d'Auvèrnhe. La region es semenada de lacs, d'estacions termalas e de glèisas romanicas. S'i practica l'esquí en ivèrn, l'escorreguda en estiu. Es la zona principala de produccion dau Sant Nectare.

Geologia

Los monts Dòr son un massís montanhòs d'origina volcanica, pus ancian que los Monts Domas puèi que data de la fin de l'èra terciari.

Son un estratovolcan, analòg a le de Cantal, mas pus reduit en susfàcia e en volum. Son Istòria es marcada per doas fasas distintas. La promièra concernís la part nòrd (« volcan de Gueri ») e debutèt i a 3 Ma per una erupcion cataclismica (erupcion pliniana) que menèt a la formacion d'una vasta caldera que los contorns son pas encara clarament definits uèi. Aquela erupcion s'es traduita per l'emission d'una ignimbrita riolitica de pèira esponga que cobriguèt una superfícia de 100 km² e que le volum espandit foguèt evaluat a mai de 11 km³.

Pus tard, a l'exterior de la caldeira, se metèron en plaça les dòmas de fonolita de las ròchas Tulhièra e Sanadoira e las coladas de traquiandesita de la Bana d'Ordancha.

Se'n seguit un periòde de calama entre 1,5 et 1 Ma a laquala succedís la segonda fasa eruptiva que concernís la part sud dau massís e se caracteriza per una segonda erupcion pliniana que forma le massís dau Puèi de la Crotz (entre 1 et 0,2 Ma). L'existéncia d'una segonda caldeira emboitada dins la promièra demòra fòrça ipotetica. Aquesta erupcion s'acaba per la mesa en plaça de dòmas e de dykes (dent de la Rancuna). Un pichon massís adventiu s'es tanben format entre 0,5 et 0,2 Ma à 5 km au NNE dau Puèi de la Crotz (Puèi de l'Angle, Puèi de la Tacha), caracterizat per de còns de lavas acidas, de tufs e de depaus de fluses piroclastiques e la preséncia de maars.