Lavr Kornilov
Lavr Kornilov (30 d'aost de 1870, Ost Kamenogorsk - 13 d'abriu de 1918, Ekaterinodar) es un generau rus de la fin de l'epòca imperiala. Cap dei faccions opausadas au Govèrn Provisòri d'Aleksandr Kerenski e ai bolchevics, assaièt de prendre lo poder per fòrça en aost de 1917. Batut, dirigiguèt una armada blanca fins a sa mòrt durant una ataca còntra lei tropas bolchevicas.
Biografia[modificar | Modificar lo còdi]
Cosac originari de Cazacstan, èra lo fiu d'un oficier de l'armada imperiala russa. A sa sortida de l'escòla militara, menèt plusors missions d'exploracions en Asia Centrala e en Pèrsia entre 1890 e 1904, çò que li permetèt d'aprendre mai d'una lenga de la region. En 1904, foguèt nomat luòctenent-coronèu a l'Estat-Major generau de Sant Petersborg. Pasmens, obtenguèt rapidament son afectacion dins l'armada d'activa. Participèt ansin a la batalha de Sandepu e foguèt encargat de protegir la retirada dei tropas russas après la batalha de Mukden. Aqueleis accions li permetèron d'obtenir lo grade de coronèu.
Après un periòde en China, venguèt generau-major au sen de la 8a armada en Galícia, sota la comandament d'Alekseï Brusilov. Dins aqueu conflicte, Kornilov aguèt mens de succès. En novembre de 1914, perdiguèt una partida importanta de sa division dins una ataca azardosa còntra leis Austrians. Puei, foguèt enceuclat e capturat en abriu de 1915. S'enfugiguèt en julhet de 1916 e participèt a l'ofensiva Brusilov. En març de 1917, foguèt nomat cap de la zòna militara de Petrograd e autorizèt la formacion d'un regiment de volontaris que se destrièt còntra leis Austroongrés. Quauquei mes pus tard, en julhet de 1917, après la revirada de l'ofensiva Kerenski, lo Govèrn Provisòri lo designèt per comandar lo frònt dau Sud-Oèst. Puei, foguèt nomat cap de l'armada russa. Assaièt de restaurar la disciplina dins l'armada, mai poguèt pas empedir leis Austroalemands d'ocupar la Galícia Orientala après l'ofensiva de Tarnopol (19-25 de julhet de 1917).
En fàcia de la situacion mai e mai caotica dins lo país, Kornilov decidèt alora d'intervenir per restablir l'òrdre au sen dau govèrn. Menaçat, Kerenski demandèt l'ajuda dei milícias bolchevicas per blocar l'avançada de sei tropas. Demés de sei foncions après aquela temptativa de còp d'Estat, foguèt arrestat e mandat en Bielorussia. Pasmens, après la Revolucion d'Octòbre, la dissolucion dau poder centrau li permetèt de s'escapar. Jonhèt alora lo generau Mikhaïl Alekseev a Novocherkassk. Lei dos òmes formèron l'armada dei volontaris a la fin de 1917 que venguèt una dei fòrças principalas de l'armada blanca. La fòrça blanca de Kornilov foguèt rapidament implicada dins de combats dins la region de Rostòv e lo generau i foguèt tuat per un obús durant una temptativa de còntra-ofensiva en direccion d'Ekaterinodar.
Annèxas[modificar | Modificar lo còdi]
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
- (fr) Marina Grey e Jean Bourdier, Les Armées blanches, Ligugé, Éditions Stock, 1968.
- (fr) Jean-Jacques Marie, Histoire de la guerre civile russe, París, Tallandier, 2015.