Guilhèm de Gellona
Guilhèm de Gellona o (puslèu, segon las fòrmas ancianas[1] ?) de Gellone (n.vèrs 768 - m.18 de mai de 812), foguèt comte de Tolosa, duc d'Aquitània e marqués de Septimània. Es un sant de la Glèisa Catolica (canonizat en 1066). Es conegut en França coma Guillaume d'Orange, mercé a un cicle de cançon de gèsta que n'es l'eròi.
Filh de Teodoric, comte d'Autun e duc de Borgonha, èra per sa maire Aula (o Alda), felen de Carles Martèl e doncas cosin de Carlesmanhe, que li transmètet lo comtat de Tolosa amb títol de duc, en 781 quand creèt lo ducat d'Aquitània. Après 781 foguèt conselhièr de Loís lo Piós. La region tolosana s’espandissiá al sud dels Pirenèus fins a Septimània e Gotia, que dins las annadas seguentas tombèron jos la dominacion dels francs. Portava doncas lo títol de duc, mas tanben lo de marqués per las tèrras frontalièras. En 785 ajudèt a la a la conquista de Girona e d'autres endreches de Gotia. En 790 succediguèt a Corson coma comte de Tolosa e cediguèt l'administracion d'unes comtats al seus filhs: Rasés e Conflent a Berà, Rosselhon a Gaucèlm e probablament d'autres comtats a Adalem. En 791 combatèt los bascos. En 793 foguèt derrotat pels arabis sus Orbièl, mas aquestes darrièrs se deguèron retirar fins en Cerdanha. En 801 participèt a la conquista de Barcelona, amb Ademar de Narbona, Berà e d'autres.
De son primièr maridatge amb Cunegonda d'Austràsia nasquèron:
D’un segond maridatge amb Guitborga naisseràn
- Adalelm,
- Gaucelm de Rosselhon,
- Bernat de Septimània,
- Heribert comte,
- Teodoric (comte d'Autun per delegacion de Bernat),
- Guitgari,
- Guarner,
- Roslinda o Rottind Helinbruc (comtessa consort de Corbie).
En 804 se retirèt al monastèri d'Aniana, puèi en 806 fondèt l'abadiá de Gellone, a l'ora d'ara Abadiá de Sant Guilhèm dau Desèrt.
Ligams extèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 180