Faidit de Belestar

Faidit de Belestar (fl. sègle XIII)^[1] èra un trobador originari problament d'un dels mantes Belestar d'Occitània, mas identificabla segon d'unes amb Uc Faidit.^[2]

En occitan ancian las variacions de son num inclusen Faidit de Belestar e Faiditç de Belistar, puèi en francés Faydit del Bellestat.

Dins los manuscrits, existís de discòrdias pertocant la paternitat dels tèxtes, de manièra qu'una composicion de còps atribuïda a Faidit de Belestar es contestada dins d'autres manuscrits per d'autres trobadors.^[2]

Demest las composicions atribuïdas e a l'encòp contestadas, se tròba :

Aissi com cel que tem qu'amors l'aucia (contestat per Arnaut de Maruèlh e Perdigon)
Tot atressi... cum la clartatz del dia (contestat per Rigaut de Berbezilh e per Albertet de Sisteron)