Vejatz lo contengut

Clamenç V

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Clamenç V
Papa
5 de junh de 1305 – 20 d'abril de 1314
Intronizacion14 de novembre de 1305
PredecessorBeneset XII
SuccessorInnocenci VI
Naissençaca. 1264


'
Listas dels papas: cronologia · alfabetica
Projèctes Catolicisme e Istòria · Modèl

Raimond Bertrand de Got[1] (Vilandraut, 1264-Ròcamaura, 1314) vasot papa devath lo nom de Clamenç V (var. Clement V).

En 1264, vasut a Vilandraut (dens l'actuau departament de Gironda), que n'èra lo senhor. Hasut sos estudis primaris a Vasats apui sos estudis segondaris au mostèir de Benedictins de Defés dens la diocèsi d'Agen. Estudièt lo dret a las universitats d'Orleans, mèi de Bolonha on rencontrèt lo papa Bonifaci VIII. En 1289, estut ordonat prèste e nomat canonge sacriste de Sent Andriu de Bordèu e de Sent Seurin. De 1291 a 1295, estut vicari generau a Lion, lavetz que son frair Beraud vingut archavesque d'aquesta vila en 1341. En 1296, a 32 ans sonque, vingut avesque de Sent Bertran de Comenge e lo damorèt pendent quate ans ; aquí a una relacion damb Brunissanda de Foish, sa capdeta de dotze ans. En 1300, estut nomat archivesque de Bordèu e hasut bastir la catedrala de Sent Andriu.

Lo purmèr papa d'Avinhon

[modificar | Modificar lo còdi]

Estot elegit papa lo 15 de junh 1305 au concili de Perosa, pr'amor qu'èra considerat com neutre enter los francés e los italians. En camin de cap a Roma, decidèt de's har coronar a Lion pr'amor de la situacion a Roma. En sortent de la glèisa de Sent Just on estut consacrat, Clamenç V tombèt de shivau, tombada causada per una paret que s'aclaupèt devath lo pes daus espectators. Lo duc de Bretanha e Galhard de Gòt, frair dau pape, esturen tuats. Fau tanben notar que Clamenç V estut lo prumèir e unic papa gascon; l'istòria a d'alhurs retingut una frasa d'eth en gascon : Ziste, zèste, un jorn s'rèi pape d'Usèsta ! En 1306, hasut bastir lo castèth de Vilandraut e la collegiada d'Usèsta, que serà consacrada lo 15 d'aost 1313 per Guilhèm Arnaud, ancian avesque de Sentas mudat a Vasats. En 1307, damorèva a Pessac. En 1309, arribat a d'Avinhon, installèt la papautat dens la Comtat, possession deths estats de la Glèisa dempuish 1209. De 1311 a 1312, presidèt lo concili de Vièna que dissolut los Templèirs[3] ; a la medissa epòca, encoratgèt los estudis ebraïcs e arabs, amèi fondèt cinc collègis per los estudis de las lengas orientalas e envia avesques en China.

Malautia e mort

[modificar | Modificar lo còdi]

Malaut d'un càncer[4], decidèt de tornar a Vilandraut, mes morigot en camin lo 21 d'abriu de 1314, au castèth de Ròcamaura. Son còrs estut transportat a Carpentràs on damorèva lavetz la Cort de Roma. Mès la glèisa on lo despausèren estut bluhada la nuit sheguenta, e la part inferiora dau cadavre cremada dau baish-vente dincas a las extremitats. Ei enterrat a Usèste, dens un mausolèu on se tròba dempui 1898, après frem de peripecias.

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. En francés de Goth o de Gouth
  2. Serge BANCHERAUD, Petite histoire de l'Aquitaine et de la Gironde, Langon, 2004.
  3. Lo Grand Mèste daus Templèirs, Jacques Molai, burlat en 1314, s'escridèt avant de morir : Clamenç, jutge inic e crudèu borrèu, t'ajorni a comparéisher dens quaranta jorns davant lo tribunau dau Sobiran jutge !
  4. Sivant d'autas honts, seré mòrt d'un ulcèr o d'una disenteria.
Precedit per Clamenç V Seguit per
Beneset XI
Lista dels papas
Joan XXII