Zenon d'Elèa

Pintura de Zenon mostrant lei pòrtas de la Veritat e de la Faussetat (vèrs 1590).

Zenon d'Elèa (v. 490 - 430 avC) es un filosòf grèc dau sègle V avC. Discípol de Parmenides e membre de « l'Escòla d'Elèa », es una figura majora dei pensaires presocratics. Seis òbras son perdudas. Pasmens, son trabalh es frequentament citat per d'autrei filosòfs importants coma Platon (427-348 avC) e Aristòtel (384-322 avC). Uei, es principalament conegut per la formulacion de plusors paradòxas que permetèron un important renovelament de la logica grèga. De mai, segon Aristòtel, inventèt la dialectica.

Liames intèrnes

• Escòla d'Elèa.
• Paradòxas de Zenon.
• Presocratics.

Bibliografia

• (fr) Jean-Paul Dumont, Les Écoles présocratiques, Gallimard , coll. « Folio Essais », 1991.