Zacàrias (papa)
Zacàrias (mòrt lo 22 de març de 752) foguèt lo 91en papa de la Glèisa Catolica Romana dau 3 de decembre de 741 au 22 de març de 752. Succediguèt a Gregòri III (731-741) e foguèt remplaçat per Estève II (752-757)[1].
Originari d'una familha grèga installada en Calàbria, Zacàrias èra un erudit, traductor dei Dialògs dau papa Gregòri lo Grand (590-604), e un predicator eloquent. Son eleccion se debanèt dins un contèxte militar e politic malaisat en causa de la menaça lombarda còntra Roma e de la mòrt de Carles Martèl qu'aviá sostengut lo papa Gregòri III. Zacàrias foguèt donc obligat de negociar ambé lo rèi lombard Luitprand. Puei, deguèt empachar lei Lombards d'atacar lei possessions de la Glèisa. En 749, deguèt defendre Perosa còntra lo rèi Ratchis. Après de negociacions, capitèt d'obtenir la levada dau sètge e Ratchis abdiquèt per venir monge de l'Abadiá dau Mont Cassin.
Zacàrias foguèt tanben un diplomata abil que capitèt d'establir de relacions bònas ambé lei Francs e lei Bizantins. D'efèct, sostenguèt lo govèrn dirigits per lei fius de Carles Martèl e prenguèt en 750 lo partit de Pepin lo Brèu dins lo corrent de la despausicion dau rèi Childeric II. Aquò permetèt d'establir una aliança solida entre lei Carolingians e la papautat. Regardant lei relacions ambé Constantinòple, en despiech de l'iconoclasme qu'èra estat condamnat per lei papas, lei relacions entre Zacàrias e l'emperaire Constantin V (741-755), qu'aviá de preocupacions pus importantas dins lo domeni militar, demorèron bònas.
Liames intèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Estève II es tecnicament pas lo successor dirèct de Zacàrias car un autre papa, tanben dich Estève, foguèt elegit per li succedir. Pasmens, moriguèt solament tres jorns après son eleccion e es generalament pas considerat coma un papa oficiau.