Wikipèdia:AcuèlhLutzSus/5 de junh
Constantin Ièr lo Grand, nascut Flauius Valerius Aurelius Constantinus (Naissus, uèi Niš, 27 de febrièr de 272 - vèrs Nicomèdia, 22 de mai de 337), foguèt lo 34en emperaire roman de sa proclamacion per lei legions de Bretanha en 306 entrò la mòrt.
De 306 a 324, contrarotlèt solament una partida de l’Empèri e deguèt luchar còntra divèrsei generaus rivaus per l’unificar sota sa direccion. Foguèt lo premier emperaire roman convertit au crestianisme. Adoptèt en 313 un edicte de tolerància religiosa per acabar lei persecucions còntra lei crestians. Ajudèt tanben lo desvolopament de la Glèisa e es vengut un Sant de la Glèisa Ortodòxa. Ordonèt tanben una reforma prefonda de l’organizacion politica, economica e militara de l’Empèri Roman que sei mesuras pus importantas foguèron l’installacion de la capitala imperiala a Constantinòple e l’adopcion d’una moneda d’aur novèla dicha solidus.
La question de sa succession entraïnèt una guèrra civila entre sei tres fius Constantin II, Constant Ièr e Constanci II. Fin finala, lo darrier capitèt d’aprofichar la mòrt de sei dos fraires per unificar tornarmai l’Empèri en 350 e persegre la politica del paire.