La gata sul teulat cremador

La gata sul teulat cremador
Autor	Tennessee Williams
Genre	Teatre
Version originala
Títol	Cat on a Hot Tin Roof
Lenga	anglés

La gata sul teulat cremador (Cat on a Hot Tin Roof ) es una pèça de Tennessee Williams. Un de sas òbras mai celèbra e sa preferida, la pèça ganhèt lo Pulitzer Prize for Drama en 1955. Se debana dins un "l’ostal d’una plantacion del Delta del Mississippi" apartenent a Big Daddy Pollitt, ric magnat del coton, la pèça examina las relacions entre los membres de la familha de Big Daddy, subretot entre lo filh Brick e Maggie la "Gata", esposa de Brick.

La gata sul teulat cremador conten de motius coma las mòrs socialas, cupiditat, superficialitat, mensorga, desanada, desir sexual, repression e mòrt. Lo dialòg es donat a vegada de biais fonetic per presentar los accents del Sud dels EUA. La produccion originala es jogada per Barbara Bel Geddes, Burl Ives e Ben Gazzara. La pèça foguèt adaptada en un film del mèsme nom en 1958 amb las estelas Elizabeth Taylor e Paul Newman essent Maggie e Brick, amb Burl Ives e Madeleine Sherwood tenent los mèsmes ròtles que sus l’empont. Williams modifiquèt la pèça per una novèla produccion en 1974. Aquesta version es mai sovent utilizada per las produccions. seguentas.

Intriga

Barbara Bel Geddes es Maggie dins la produccion originala Broadway de Cat on a Hot Tin Roof (1955)

La gata sul teulat cremador es l’istòria d’una familha del Sud in crisi, subretot l’espós Brick e l’esposa Margaret (sovent nomenada Maggie o "Maggie la Gara"), e lors interaccions dels Bricks pendent una serada amassant los membres dins l’ostal de familha dins lo Mississippi. Se celèbra l’anniversari del patriarca Big Daddy Pollitt, "lo melhor plantaire de Coton del Delta", e son retorn de la clinica Ochsner que se li foguèt dich que tot va plan per sa santat. Totes los membres de la familha (levat Big Daddy a son esposa Big Mama) son avertits del verai diagnostic de Big Daddy: va morir d’un càncer. La familha mentís a Big Daddy e Big Mama per estalivar al vièlh parelh la pena aqueste jorn d’aniversari mas, la pèça se debanar, ven clar que la familha Pollitt dempuèi de longas bastís un ret d’enganas entre membres.

Maggie, determinada e bèla, escapèt a una enfança de pauretat se maridant als rics Pollitts, mas se sentís insatisfacha. La familha sap que Brick jaguèt pas amb Maggie fa de temps, çò que damatja lo maridatge. Brick, una anciana estela de fotbal, la fa furiosa qu’aqueste ignora los assag de son fraire Gooper per prene lo contraròtle de la fortuna familiala. L’indiferéncia de Brick e alcolisme aumentant a causa del suicidi de son amic Skipper. Maggie crenta que lo malèsser de Brick ronce l’eritatge de Big Daddy cap Gooper e sa femna Mae.

Ben Gazzara es Brick dins la produccion originala de Broadway de Una gata sus un teulat de zinc caud (1955)

Pendent la serada, Brick, Big Daddy e Maggie—e tota la familha—de biais separat devon far fàcia al problèmas qu’eles montèron. Big Daddy assag una reconciliacion amb l’alcolic Brick. Big Daddy e Maggie de bias separat confrontan Brick al subjècte de la veraia natura de la realcion amb son amic fotbolaire Skipper, que paréis èsser la font del tristum de Brick e la causa de son alcolisme.

Brick explica a Big Daddy que Maggie èra gelosa de l’amistat prigonda entre Brick e Skipper qu’ela cresiá qu’aqueste aviá un sentiment amorós sosjacent. Skipper pren Maggie al lièch per provar qu’aviá tort. Brick crei que Skipper podèt pas acabar l’acte, se pausèt de questions sus sa sexualita e son amistat amb Brick lo faguèt "petar". Brick tanben revèla que, pauc avant son suicidi, Skipper confessèt sos sentiments a Brick, mas Brick lo regetèt.

Fastic de la "falsièra" de la familha, Brick conta a Big Daddy que lo rapòrt de la clinica al subjècte de sa santat aviá estat falsificat Per son ben. Big Daddy se ronça fòra de la pèça, menant la fèsta amassada sota las galariás a dintrar. Maggie, Brick, Mae, Gooper, e Doc Baugh (lo mètge de la familha) decidís de dire Big Mama la vertat sus la malautiá, e es devastada per la novèla. Gooper e Mae començan a discutir de la division de la proprietat Pollitt. Big Mama defend son espós de las proposicions de Gooper e Mae.

Big Daddy torna e fa saber sos plans per morir en patz. Assajant d’assegurar l’eritatge de Brick, Maggie lo dich qu’es emprenhada. Gooper e Mae sabon que mentís, mas Big Mama e Big Daddy creson that Maggie "a la vida". Quand se trapan sols, Maggie enclaus l’alcol e promert a Brick que "farà la mentira veraia".

Tèmas

Falsièras e messorgas

La falsièra es un tèma recurent tot lo long de la pèça. Brick utiliza mendacity (falsièra) per exprimir las "messorgas e messorguièrs" que vei a l’entorn d’el, e de las règlas complicadas e del comportament social de la cultura e societat del Sud. Big Daddy afirma que lo fastic de Brick per la falsièra es de verai lo fastic de se mèsme per aver remandat Skipper avant son suicidi. Levat Brick, la familha entièra mentís a Big Daddy e Big Mama al subjècte de l’estadit de son càncer. De mai, Big Daddy mentís a son esposa, e Gooper e Mae mòstran de motivacions sarradas dins los assags per assegurar la proprietat de Big Daddy.

A vegadas, de personatges refusan de creire las evidéncias, que son menats a creire que son a mentir. Una frasa recurenta, « Seriá pas plasent s’aquò èra verai? », es dicha que siá Big Daddy o Brick après que Big Mama e Maggie (respectivament) cridan lor amor. Las declaracions dels personatges sus lors sentiments son pas pus mensorgas e vertats claras; puslèu venon subjèctes a la certitud o l’incertitud. Aquesta frasa es la darrièra de la pèça originala de Williams e tanben dins la version de 1974.

Fàcia a la mòrt

Lo biais que los umans se compòrtan amb mòrt death son tanben al centre de la pèça, Coma la futilitat e lo Niilisme qu’unes encontran quand se confrontan amb l’imminéncia de la mòrt. D’idèas similàrias se trapan amb Dylan Thomas dins "Do Not Go Gentle into That Good Night", que Williams extrach e apnd coma epigraf dins sa version de 1974. Aquestas frasas son apropriada, que Thomas escriu lo poèma a la mòrt de son fraire.

Produccions

Produccion originala

La produccion originala de Broadway, que la primièra se debanèt al Morosco Theater lo 24 de mai de 1955, èra dirigida per Elia Kazan amb las estelas Barbara Bel Geddes qu’es Maggie, Ben Gazzara qu’es Brick, Burl Ives qu’es Big Daddy, Mildred Dunnock qu’es Big Mama, Pat Hingle qu’es Gooper, e Madeleine Sherwood qu’es Mae. Ives e Sherwood joguèron lor ròtle d’empont dins la version del film de 1958. Lo despartiment comptava tanben lo duo Brownie McGhee e Sonny Terry e la doblura de Gazzara èra lo jove Cliff Robertson. Quand Gazzara quitèt ma pèça, Jack Lord lo replacèt. D’autres de la produccion original de la produccion de Broadway son R.G. Armstrong (Doctor Baugh), Fred Stewart (Reverend Tooker), Janice Dunn (Trixie), Seth Edwards (Sonny), Maxwell Glanville (Lacey), Pauline Hahn (Dixie), Darryl Richard (Buster), Eva Vaughn Smith (Daisy), e Musa Williams (Sookey).

A Londres, la pèça foguèt dirigida per Peter Hall e se debana a al Comedy Theatre lo 30 de Junh de 1958. Kim Stanley es Maggie, Paul Massie es Brick e Leo McKern es Big Daddy.

Produccions seguentas

Una novèla produccion de 1974 a l’ American Shakespeare Theatre (Stratford), Connecticut, fasent jogar Elizabeth Ashley, Keir Dullea, Fred Gwynne, Kate Reid, e Charles Siebert. Per aquesta produccion, Williams retoquèt lo tèxte qu’aviá remandat l’original jos insisténcia d’Elia Kazan. Subretot retoquèt l’actre 3. Segon Ashley, Williams autorisèt los actors a examinar la nòtas originalas e diferents brolhons de l’senari, e far d’aponds al diaològ.

Despartiment original de Broadway

Barbara Bel Geddes es Margaret Ben Gazzara es Brick Jack Lord es Brick (replaçat per Ben Gazzara) Burl Ives es Big Daddy Mildred Dunnock es Big Mama Pat Hingle es Gooper, a vegada nomenat Brother Man Madeleine Sherwood es Mae, a vegda nomenada Sister Woman R.G. Armstrong es Doctor Baugh, pronciat "Baw" Fred Stewart es Reverend Tooker

Janice Dunn es Trixie Seth Edwards es Sonny Maxwell Glanville es Lacey Pauline Hahn es Dixie Brownie McGhee es Brightie Darryl Richard es Buster Eva Vaughn Smith es Daisy Sonny Terry es Small Musa Williams es Sookey

Despartiment original de Londres

Kim Stanley es Margaret Paul Massie es Brick Leo McKern es Big Daddy Bee Duffell es Big Mama Alan Tilvern es Gooper Daphne Anderson es Mae Launce Maraschal es Doctor Baugh

Roger Winton es Reverend Tooker Vanessa Halliday es Trixie Don Johnson es Lacey Jasmine Bowen es Dixie Bryan whatts es Buster Mark Heath es Small Sonate es Sookey

Adaptacion

L’adaptacion mai celèbra al grand escaran de la pèça foguèt realizada en 1958 per la MGM, amb las estelas Elizabeth Taylor, Paul Newman, Judith Anderson, e Jack Carson, e tanben Burl Ives e Madeleine Sherwood jogant los mèsmes ròtles que sus l’empont. Lo còde Hays limitava lo retrach de Brick dins son atrach sexual per Skipper, e amaisa la critica omofòbia e sexista reservada a la pèça. Williams demorava mescontent de l’scenari, que levèt gairegen tot los tèmas omosexuals e retocant lo tresen acte apondent una longa scena de reconciliacion entre Brick e Big Daddy. Paul Newman, L’etela del film, tanben dich aver estat decebut de stated l’adaptacion. Pasmens, lo film foguèt fòrça plan recebut e nominat per diferents Oscars.

Vejatz tanben

• Bloom, Harold (ed.). Tennessee Williams, Modern Critical Views, 80. New York: Chelsea House, 1987.
• Cañadas, Ivan. "The Naming of Straw and Ochello in Tennessee Williams's Cat On a Hot Tin Roof", English Language Notes 42.4 (June 2005): 57–62.
• Clum, John M. "'Something Cloudy, Something Clear': Homophobic Discourse in Tennessee Williams", South Atlantic Quarterly 88.1 (Winter 1989): 161–79.
• The National, indie rock band. "City Middle" from the record Alligator: "I think I'm like Tennessee Williams, I wait for the click; I wait, but it doesn't kick in."
• Plooster, Nancy. "Silent Partners: Lost Lovers in American Drama". 1995 Queer Frontiers: Proceedings of the Fifth Annual National Lesbian, Gay and Bisexual Graduate Student Conference. University of Southern California. March 23–26, 1995, Ed. John Waiblinger. University of Southern California Library. USC.edu
• Shackelford, Dean. "The Truth That Must Be Told: Gay Subjectivity, Homophobia, and Social History in Cat on a Hot Tin Roof". Tennessee Williams Annual Review 1 (1998): 103–118.
•  {{{títol}}}. 
• Stanton, Stephen S. (Ed.). Tennessee Williams: A Collection of Critical Essays. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall, 1977.
• Winchell, Mark Royden. "Come Back to the Locker Room Ag'in, Brick Honey!". Mississippi Quarterly: The Journal of Southern Culture. 48:4 (Fall 1995): 701–12.

Ligams extèrnes

• Cat on a Hot Tin Roof at the Internet Broadway Database
• Cat on a Hot Tin Roof at the Internet Broadway Database
• Cat on a Hot Tin Roof study guide, themes, quotes, character analyses, teaching guide