Republica de Quito
La Republica de Quito es un estat independent a l’entorn de la ciutat de Quito (Eqüator) entre 1810 e 1812.
En setembre de 1810, Carles de Montúfar, filh de Joan Pío, mandat d’Espanha per restablir l’autoritat mesa en causa pel primièr conselh autonòm de govèrn, establiguèt un segond Conselh de govèrn, presidit per l'avèsque José de Cuero y Caicedo.
Aquel conselh se causiguèt rapidament coma vice president Joan Pío de Montúfar. Dabans l’opausicion de Guaiaquil (que sas autoritats se proclamèron restacadas a Lima) e d’unas autoritats, se decidiguèt, en 1811, de se proclamar l’independéncia. La Republica foguèt proclamada e se proclamèt l’independéncia totala l’11 d’octobre de 1811.
Le republica, atacada per tropas reialistas vengudas de Bogotá, Guaiaquil e Lima, foguèt esclafada lo 1èr de decembre de 1812 a la batalha d’Ibarra.
Montúfar lo paire, mandat presonièr en Espanha, proclamèt son republicanisme e renoncièt a son títol de marqués abans de morir en preson en 1818 a Cadiç. Lo filh s’escapèt per jónher l’armada de Nòva Granada, foguèt pres pels espanhòls, e executat en 1816.
Lo president avèsque Cuero li quitèron sa dignitat d'avèsque, li confisquèron los bens e lo daissèron morir en preson a Lima, en 1815.