Penicillina

Penicillina es lo nom d'antibiotics del grop betalactaminas utilizats dins lo tractament de las infeccions causadas pels bactèris de gram-positius .

Istòria

La penicillina foguèt descobèrta per lo biologista escocés Alexander Fleming en 1928 quand èra a estudiar de culturas bacterianas de Staphylococcus aureus. Observèt que quand las boitas de cultura se contaminavan amb un campairòl microscòpic del genre Penicillium (Penicillum notatum) aqueste darrièr inibissiá la creissença dels bactèris, a causa de la produccion d'una substància que sonarà penicillina.

Estructura quimica

Las penicillinas apertenon al grop beta-lactamina amb un cicle tiazidic acolat al nuclèu beta-lactam e que presenta una foncion acid carboxilic portada pel carbòni vesin de l'azòt comun als dos cicles. Existisson divèrsas penicillinas, en foncion de la natura de l'acid que va amidificar lo grop NH2. Cèrtas penicillinas son naturalas, eissidas de Penicilllium notatum o Penicillium chrisogenum, per exemple la penicillina G e la penicillina V. An una accion suls germes Gram positiu e los cocci de gram negatiu e tanben sul spiroquèts. D'autras son emisinteticas, coma las penicillinas de tipe M (per meticillina) e las de tipe A (A per Ampicillina) qu'an tanben una accion suls cocci de gram negatius.

Mòde d'accion

Los antibiotics β-lactams an una accion inibitritz de la polimerizacion dels peptidoglicans de la paret cellulara bacteriana. Lo grop foncional β-lactam de las penicillinas se fixa a l'enzim DD-tanspeptidasa que deu ligar las moleculas de peptidoglican dels bactèris , e aquò va destruire la paret cellulara del bactèri (en d'autres tèrmes l'antibiotic provòca la mòrt de la cellula per citolisi).

Los bactèris Gram-positiu son apelats protoplasts quand pèrdon lor paret cellulara. Los gram-negatius pèrdon pas completament lor paret cellulara e son sonats sferoplasts après tractament per la penicillina.

Biosintèsi