Parlament de Provença
Lo Parlament de Provença, conegut tanben sota lo nom de Parlament d'Ais, foguèt establit a Ais de Provença en 1501 per Loís XII, qu'aviá restacat Provença a la Corona en 1498.
Èra una cort de justícia segon lo modèl dau Parlament de París creat per sant Loís per jutjar en apellacion au nom dau rei. Cort sobeirana, lo Parlament jutjava en darriera instància l'ensems deis afars passats per lei tribunaus de senescauciás e per lei tribunaus feudaus de son ressòrt.
Lo premier president dau Parlament d'Ais foguèt Joan Mainier, baron d'Opeda.
En 1590, Enric de Borbon creèt un parlament rivau d'aqueu d'Ais, que lo reconeissiá pas per rei, a Pertús, acampant lei parlamentaris que li èran fidèus.
Contrariament a la majoritat deis autrei parlaments, son ressòrt demorèt en equilibri, liat a un ensems coerent que cobrissiá lo govèrn militar d'Ais e la Generalitat dau meteis nom.
Coma l'ensems dei parlaments dau Regim Ancian, lo Parlament d'Ais foguèt dissolgut per lei revolucionaris en 1790.
