Pancraci

Scèna de pancraci : un arbitre punisse amb un ravdos un atlèta que tempta de crebar l'uèlh de son adversari ; kylix dau Pintre de la Fondariá, v. 490-480 av. J.-C., British Museum (E 78).

Lo pancraci (παγκράτιον / pankrátion en grègo ancian) es un espòrt de combat grègo que permetiá dau temps dei Juecs Olimpics antics quai totei lei còups, tanben lei mortaus. Lei soletei tecnicas interdichas èran de crebar leis uèlhs e de mòrdre. De grands campions olimpics d'aquela epòca marquèron l'istòria, coma lo gigantesc Polidamas d'Escotossa, que siguèt campion olimpic en -408, Dorieus de Ròdes, lo mai titrat de totei, o encara lo luchaire d'ortopale Milon de Crotone, coneissut per èstre egalament excellent en pancraci (mai que concorrèt jamai dins aquela disciplina ai Juecs Olimpics). Uèi, aquel espòrt es una disciplina que son reglament siguèt revist e corregit per lo govèrn grègo afin de lo veire revenir dins gaire de temps ai Juecs Olimpics.