Pèir Mèule
Pèir Mèule (Escorce 5 d’aost de 1894-2 de noveme de 1992) qu'es l'autor landés d'un diccionari de gascon maritime (o "parlar negue") de la partida occidentau de la Lana Gran.
L'edicion originau d'aqueth diccionari - un manuscrit de 487 paginas e quauque 12500 entradas - qu'estot sasida, ordonada, corregida e fin-finau numerizada[1] per ua equipa de copistas e d'expèrts[2] deu gascon maritime.
Chafres ad Escorce deus abitants deus parçans e comunas aus entorns
[modificar | Modificar lo còdi]- Arangòssa : los Pès Roies.
- Arjusan : los Cus d'Argela.
- Arrion : los Milhadaires.
- Biscarròssa : los Pès Negues.
- Comensac : los Pès Negues.
- Gastas : los Pès Negues.
- Granhòs : los Parparèus.
- Lesgor : los Pastés.
- Luc Long : los Colhits.
- Lucsèir : los Cus Aguts.
- Manòr : los Milhadaires.
- Marensin : los Cus Negues.
- Igòs-Sent Saturnin : los Pès Roies.
- Ostens (quartièr d'Haudoa) : los Milhadaires.
- Pissòs : los Pès Negues.
- Sabres (quartièr de Tauziet) : los Ventes d'Aubièca.
- Shalossà : los Cus Blancs.
- Trensac : los Pès Negues.
- Vath Lada : los Milhadaires.
- Vath Longa : los Pès Roies.
- Vert : los Crecs.
- Vilanava : los Pès Roies.
Exemples de torns idiomatics deu diccionari deu Pèir Mèule
[modificar | Modificar lo còdi]
Nòtas e referéncias
[Modificar lo còdi]Nòtas
[Modificar lo còdi]Referéncias
[Modificar lo còdi]- ↑ Pierre Méaule, Dictionnaire gascon-français.
- ↑ Los copistas qu'estèren Eric Badets, Maryte Chamonard, Sylvaine Harribey, Gérard Herran, Sandy Mapa, Philippe Olmos, Clément Pauillac, Stéphane Plas, Valentin Plas, Corinne Villetorte, Jean-Bapstiste Villetorte, e Gaby Balloux (trabalh sus lo lexic de las plantas). Las relecturas e correccions qu'estèren hèitas per Rìc dou Piaou e Halip Lartiga. La coordinacion, l'assemblatge et l'empaginacion que son deu Babs.