Ostal de la Vila (la Seu d'Urgèl)
L'Ostal de la Vila (Casa de la Ciutat en catalan) es la bastissa siá de la Comuna de la Seu d'Urgèl, vila capital de l'Aut Urgèl e del Bisbat d'Urgèl. La bastissa data del 1473 e foguèt construit sus l'anciana glèisa de Santa Eulalia. Los vestigis de la glèisa e part d'una de las muralhas pus ancianas se pòdon veire al dedins de la bastissa doncas que foguèron de descobèrtas. La bastissa situada dins la plaça dels Oms, a la fin de la Carrièra Màger, se tròba al bòrd de la Catedrala d'Urgèl, près ont i aviá agut lo portal de Cerdanha.
Se sap que la comuna data d'aquela data, 1473, per una làpida de pèira que se consèrva a la pòrta, malgrat las reformas que se son succedidas. L'Archiu Municipal se força nombrós, s'i tròban de libres del conselh o actes dempuèi lo 1430 qu'arriban fins a l'actualitat amb plan paucs estanhs. E de nombroses pergamins, de mai tanben i a lo Libre verd o Libre de privilègis de la vila d'Urgelh del 1470; a la tampa de fusta folrada amb pèl, e s'i mencionan los usatges e de costums de la vila.
Qualques causas que recuèlh lo libre, es lo sistèma de l'assolaçat, basat en los usatges ancians e los privilègis concedits pels prelats. Lo sistèma basat en un còrs de magistrats: los quatre cònsols, assistits per un grop redusit de conselhièrs e per l'assemblada de vesins (caps d'ostal), totjorn amb lo correspondent permís del senhor temporal de la vila, es a dire, l'evesque, qu'autrejava los privilègis necessaris. Un autre libre notable es lo Libre roge de l'assolaçat, nom que li ven de las actas dels conselhs dels ans 1434-1506.