Odilon Redon

Odilon Redon, nascut Bertrand Redon^[1] le 22 d'abril 1840 a Bordèu e mòrt le 6 de julhet 1916 a París. Foguèt un pintre simbolista e colorista de la fin del sègle XIX. Son art explòra les rebolhs de la pensada, l'aspèct sorne e esoteric de l'amna umana, emprenhat per las mecanicas del sòmi.

Biografia[modificar | Modificar lo còdi]

Son paire esposa una creòla d’origina francesa, en America. Tornaràn en França cinc o sieis ans mès tard. Aquel voiatge a una influéncia sul pintre : aquel gost de sòmi fecond, aquel besonh d’imaginacion e d'evasion, notadament le motiu recurent de la barca dins son òbra, s’inscriven dins aquela perspectiva. Tré la debuta, Redon es un artista epiritualament apatrida.

D'una natura fragila, es fisat a una noiriça, puèi a son oncle, a la campanha, e passa son enfància entre Bordèu e le domèni de Peiralevada, près de Listrac dins le Medòc ; es aquí que començarà de dessenhar, a sieis ans, dins aquela natura plena de clartats sornas e de nuanças qui despertèren dins le drollet aquel monde estranh e fantasmagoric, aquel sentiment subjectiu qu'es la quita esséncia de son òbra, et qu'es, avèi encara, una enigma.

Se’n va pels camps, per las vinhas e pels bòsques, espincha, considèra las ombras, le contraste de la tèrra amb l'asuèlh del cèl e del lum. A sèt ans, una vielha goja le mèna a París per qualques meses e aquí descobrís les musèus. Demòra davant las telas, silenciós e subjugat. Les tablèus dramatics le tustan mès que les autres. Tornat a Bordèu, escolarisat, obten un prèmi de dessenh abans de saber legir, es mornarós e inatentiu e garda le sovenir « le mès triste e le mès lamentable » d'aquela periòda. Decida d'èster artista, sa familha n'es consenta, continua sos estudis e pren de leiçons de dessenh e d’aquarèla ambe son primièr mèstre Stanislas Gorin, eslhève d’Eugène Isabey, Descobrís Millet, Corot, Gustave Moreau.

Òbras principalas[modificar | Modificar lo còdi]

Pintruras[modificar | Modificar lo còdi]

Sant Sebastien, 1840, musèu d'Art modèrne e contemporanèu, Strasbourg
Barbizon en auton, 1840, musèu d'Orsay, Paris
La Visitacion, 1840 pastèl, musèu d'Orsay, Paris
Ròsa dins un vase, 1866, Musèu nacional dels bèls-arts d'Alger
Roland à Roncevaux, 1868, musèu dels bèls-arts de Bordèu
Autoportrèit, 1880, musèu d'Orsay, Paris
Vida Modèrna, 1881
L'Aranha, elle sourit, les yeux levés, 1881 lithografia, musèu d'Orsay/musèu del Louvre departament dels arts grafics
The raven, 1882, National Gallery of Canada
La Folia,1885, fusain, musée du Louvre, Paris
Les uèlhs Clucats, 1890, musée d'Orsay, Paris
Vilatge Breton, 1890, National Gallery of Art (Washington, DC)
Vieilhard alat barbut, 1890 pastel, musée d'Orsay^[2]
Crist en crotz, 1905, musée d'Orsay
Le Pavòt Roge, v. 1906, musée d'Orsay
Ròsa dins un vase, 33 x 28 cm, collection Rau
Le carri d'Apolon, huile sur toile, 60 x 73 cm, collection Rau
Céleri-rave, Paris, musée d'Orsay
Conversacion mistica, huile sur toile, musée d'art Bridgestone (Tokyo,)
Ofranda, huile sur carton, musée d'art Bridgestonet (Tokyo,)
Pandòra, 1914, huile sur toile, Metropolitan Museum of Art
La Naissance de Vénus, 1912
Le polype difforme 1883
À soi-même, autobiographie, H. Floury, 1922
Roger et Angélique, 1910
Hommage à Léonard de Vinci, pastel, v. 1914, Stedelijk Museum, Amsterdam