Mycobacterium leprae
Mycobacterium leprae (o bacil de Hansen) es la bacteria responsabla de la lèpra per l'Òme (e lo tató).
Es un bacil intracellulari, pleomorfic (mai sovent en forma de bastonet), acidoalcòloresistent, de metabolisme aeròbi.
Aparéis al microscòpi optic (aprèp coloracion de Ziehl-Neelsen) jos forma de molons o de cadenètas.
Foguèt decobèrt en 1893 pel mètge norvegian Gerhard Armauer Hansen que lo cercava dins de lesion cutanèas d'un malaut de lèpra.
Lo genòme de Mycobacterium leprae es en totalitat sequenciat. A 1 600 gèns que la mitiat còda cap de proteïna. Aquelas aurián subit de mutacions çò qu'explicariá la creissença fòrça lenta del bacil (15 a 20 jorns al sen d’un òste) e lo seu caractèr incultivable. En efècte, la cultura d'aquel bacil jamai foguèt possible in vitro, mas se pòt obtenir una replicacion localizada dins lo cossinet plantari de la mirga imunocompetenta.
Factors de viruléncia
[modificar | Modificar lo còdi]M. leprae essent una bacteria intracellulària, escapa als anticòrs. Pasmens, es destruida per la responsa imunitària de mediacion cellulària. Lo bacil de la lèpra:
- Possèda una glicoproteïna de superfícia que l'apara de l’accion dels macrofags ;
- Es dotada d’una creissença lenta (fòrça) que permet la surbrevida dins lo macrofag;
- Es capable de modular la responsa imunitària (de mediacion cellulària) que condiciona l’eissida de la malautiá.