Jonatan (Bíblia)
|
Jonatan
| |
|---|---|
| |
| Naissença | |
| Paire | Saül |
| Maire | Achinoam |
| Descendéncia | Mefiboshet |
| Dinastia | Reialme de Juda Ostal de Saül |
|
| |
Jonatan (en ebrieu: יְהוֹנָתָן / יוֹנָתָן « aqueste que Dieu a donat ») es un persontge biblic. Es prince del reialme d'Israèl a l'epòca ont son paire Saül es rei.
Los libres de Samuèl, de l'Ancian Testament, contan que s'amistiga amb lo jove Dàvid alara qu'aqueste es designat per prene lo tròn a Saül. La natura exacta d'aquesta relacion entre eles faguèt dempuèi de temps controvèrsias.
Jonatan morís amb son paire pendent una batalha contra los Filistèus al Mont Gelboe.
La relacion entre Dàvid e Jonatan
[modificar | Modificar lo còdi]La relacion entre Dàvid e Jonatan es gaireben tota contada dins lo primièr libre de Samuèl de l'Ancian Testament, mas la fin de lor istòria se trapa dins lo libre segond de Samuèl.
Dàvid, lo filh mai jove de Jessè, avent « d'uèlhs bèls e de bon paréisser »[1], foguèt elevat près de Saül, rei d'Israèl, e terrassèt Goliat, lo guerrièr gigant dels Filistèus, amb una sola pèira lançada d'una fronda[2]. Jonatan, l'aïnat de Saül, a lor primièr encontra foguèt còp sec engaulat: « E advenguèt, del moment que Dàvid aguèt acabat de parlar a Saül, que l'alma de Jonatan se liguèt a l'alma de Dàvid e que Jonatan l'aima coma s'èra el. »[3] Lo meteis jorn, « Jonatan concluz una aliança amb Dàvid, que l'aimava coma s'èra el »[4]; alara « se desfaguèt del mantèl qu'aviá sus el e lo donèt a Dàvid, e tanben totas sas causas e fins a son espasa, son casc e sa cencha. »[5]
Las gents d'Israèl acceptèron lèu Dàvid d'entre eles, mas nais la colèra e la gelosiá de Saül[6] que va ensejar mai d'un còp de tuar Dàvid. Aprenent un d'aquestes ensags, Jonatan avertís David e li demanda de s'amagar qu'« aviá plen d'afeccion per Dàvid. [7]» Fin finala David causís de fugir, cercant de reconfòrt près de Jonatan, e encara un còp deu fugir davant los ensags de Saül de se'n prene a sa vida[8]. Un moment, alara que se trapan sols, Dàvid ditz a Jonatan, « Ton paire sap plan qu'ai trobat gràcia a ton vejaire. [9]»
« Alara Jonatan ditz a Dàvi : "Çò que diràs, tu, lo farai per tu." [...] Atal Jonatan conclutz una aliança amb l'ostal de Dàvid. Puèi Jonatan torna a adjurar Dàvid, al nom de son amor per el, que l'aimariá coma s'èra el. »[10][11]
David accèpta de s'amagar fins a que Jonatan pòsca afrontar son paire e per veire se, poer sa seguretat, Dàvid podava demorar aíci[12]. Jonatan s'apròcha de son paire per plaidejar la causa de Dàvid: « Alara la colèra de Saül s'afòga contra Jonatan e li dich: « Filh d'una femna de mena pervèrsa, sabi pas, ièu, que prenes partit pel filh de Jessè, per ta vergonha e la vergonha de la nuditat de ta maire? » »[13]
Jonatan ne sentiguèt tan de pèna que perdèt l'apetit mai d'un jorn de seguida[14]. Tornèt trobar Dàvid dins sa resconduda per li contar la situacion, dangierosa per el, e lo pregant de fugir. « Dàvid se levèt d'a costat del tuc, cai la nas a tèrra e se prostèrna tres còps. Puèi s'embraçèron l'un l'autre e plorèron l'un sus l'autre, fins a que arribèt lèu l'ora per Dàvid. Alara Jonatan ditz a Dàvid : "vai en patz, qu'avèm jurat entre nosaltres dos pel nom de Iahvè, en disent: Iahvè serà entre ièu e te, entre ma raça e ta raça per jamai!" David se levèt e se n'anèt, alara que Jonatan tornava dins la vila. »[15]
Saül contunha a percaçar Dàvid[16]. Dàvid e Jonatan renovèron lor aliança[17], e fin finala Saül e David se reconcilièron[18]. Quand Jonatan es tuat sul mont Guelboe pels Filistèus[19], Dàvid plora sa mòrt cridant, « Soi en desrei a causa de tu, mon fraire Jonatan, m'èras fòrça car, ton amor èra per ièu mai mervilhós que l'amor de las femnas ! [20]»
Galariá
[modificar | Modificar lo còdi]
Notas
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ I Samuèl XVI, 12
- ↑ I Samuèl XVII, 57
- ↑ I Samuèl XVIII, 1
- ↑ I Samuèl XVIII, 3
- ↑ I Samuèl XVIII, 4
- ↑ I Samuel XVIII, 5-9
- ↑ I Samuèl XIX, 1-2
- ↑ I Samuèl XIX, 1 - XX, 1
- ↑ I Samuèl XX, 3
- ↑ I Samuèl XX, 4
- ↑ I Samuèl XX, 16-17
- ↑ I Samuèl XX, 18-22
- ↑ I Samuèl XX, 30
- ↑ I Samuèl XX, 34
- ↑ I Samuèl XX, 41-42
- ↑ I Samuèl XXI - XXIII, 14
- ↑ I Samuèl XXIII, 15-18
- ↑ I Samuèl XXIV, 16-22
- ↑ I Samuèl XXI, 2
- ↑ II Samuèl I, 26