Franz Hünten
Franz Hünten, qu'èra sovent sonat tanben François Hünten (Coblença, 26 de decembre de 1792 - Coblença, 22 de febrièr de 1878) foguèt un pianista e compositor alemand.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Franz Hünten nasquèt a Coblença en 1792 dins una familha musiciana. Son paire, Daniel Hünten, èra organista e èra estat lo professor de Henri Herz. Coma aqueste, Franz s'installèt a París ont s'inscriguèt al Conservatòri en 1819. Compausèt mai tard de melodias per piano plasentas e pas tròp complexas tecnicament undemanding: de rondos, de fantasiás, de variacions o de danças, demest d'autras genres. Son primièr succès venguèt gràcias a Variations militaires à 4 mains, op. 12, una imitacion simpla de las variacions sus l'Alexandermarsch d'Ignaz Moscheles. Pro lèu sa notorietat cresquèt de tal biais que per un trabalhet de dètz pages recebiá 2.000 francs.[1][2] Dos ans aprèp la publicacion de son manual Nouvelle méthode pour le piano-forte, op. 60 (1833), s'installèt tornarmai a Coblença, e contunhèt lai a compausar. Tornèt puèi a París aprèp qualques annadas mas se retirèt a debon en 1848.
La musica de Hünten venguèt bravament populara de pertot en França, Alemanha, e Anglatèrra, a mai se fòrça critics descriguèron sovent sas creacions coma vulgaras[3] e de comentaris mai tardius èran pro comparables.[4] Son filh, Emil Hünten, venguèt pintor.
Referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Geschichte Der Musik Seit Beethoven (1800-1900). By Hugo Riemann. W Spemann, Berlin, Stuttgart, 1901. Page 313.
- ↑ Geschichte des Clavierspiels und der Clavierliteratur. By Karl Friedrich Weitzmann. J. G. Cotta, Stuttgart, 1863. Page 137.
- ↑ Allgemeiner musikalischer Anzeiger, No. 28, 14 July 1831. Hof und Haslinger, Vienna. Vol. 3, pp109-110.
- ↑ "Diverse Musicians And Psychiatrists Take On Schumann." James R. Oestreich. The New York Times, 17 d'agost de 1994. [1]