Elvira de Castelha
| Elvira de Castelha | |
| Naissença | cap a 1080 |
|---|---|
| Mòrt | aprèp 1151 |
| Dinastia | Comtessa de Tolosa |
| Paire | Anfós VI |
| Conjunt | Raimon IV de Sant Geli |
Elvira de Castelha, nascuda cap a 1080, mòrta aprèp 1151 es una comtessa de Tolosa per maridatge, en esposant en 1094 lo comte Raimon IV de Tolosa.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Èra filha illegitima d’Anfós VI, rei de Castelha e de Jimena Munoz. Sos parents s’èran maridats cap a 1078, mas una consanguinitat entre los esposes qu’aviá pas fach l’objècte d’una dispensa aviá rendut nul lo maridatge. Anfós VI s’èra apuèi maridat amb Constança de Borgonha, mas aviá gardat Jimena per mestressa, que li aviá balhat doas filhas : Elvira e Terèsa, maridada a Enric de Portugal, comte de Portugal.
En 1094, son paire la balha en maridatge a Raimon IV de Sant Geli, comte de Tolosa. Pel rei de Castelha, aqueste maridatge permet de nosar una aligança contra son rival lo rei d’Aragon. Lo comte de Tolosa profiècha tanben de l’aligança e largament perque, otra lo prestigi d’aver esposat una princessa reiala, la dòt es importanta[1].
A la fin de l’annada 1095, lo papa Urban II apèla los nòbles de la crestiantat a partir en Orient per desliurar los luòcs sants. Raimon es un dels primièrs a respondre a l’ampèl e es un dels caps de la Primièra Crosada, que pren Jerusalèm en julhet de 1099. Aprèp aquesta presa, se talha un fèu a l’entorn de Trípol e assètja la vila a partir de 1102. Es pendent aqueste sètge qu’Elvira dona naissença a un filh, prenomenat Anfós en l’onor de son grand paire mairal, e escaissat Jordan perque batejat dins lo flume del meteis nom. Raimon morís en 1105, son cosin e luòctenent Guilhèm de Cerdanha, li succedís e fa tornar Elvira e Anfós a Tolosa cap a 1108. Mas ela, sembla escartada del poder, perque Anfós Jordan es pas màger qu'en 1121, e cap de document menciona pas Elvira coma regenta. Benlèu es tornada en Castelha. En efièch, son paire morís en 1109 sens filh, e, benlèu a volgut far valer sos dreches al tròn, perque Urraca, l'ereitièra e ainada dels enfants legitims, es sonque sa sòrre cabdèta.
Una letra del 8 de julhet de 1117[2] menciona un comte Fernando Fernandez maridat a Elvira, filha del rei Anfós. Anfós VI a agut doas filhas amb aqueste pichon nom, la comtessa de Tolosa e la reina de Sicília, maridada al rei Rogièr II de Sicília, justament aquela annada 1117. Apareis doncas que la femna del comte Fernando es plan la veusa del comte de Tolosa. Aqueste maridatge es anullat abans 1124. La Foundation for Medieval Genealogy la ditz encara viventa en 1151, mas sens precisar la font que permet d'o afirmar.
Annèxes
[modificar | Modificar lo còdi]Fonts
[modificar | Modificar lo còdi]- Jean-Luc Déjean. Les comtes de Toulouse (1050-1250). Fayard. ISBN 2-213-02188-0.
- Foundation for Medieval Genealogy :
- Xavier Pazat de Lys, « Tous les princes d'Europe descendent-ils de Mahomet ? », Revista Francesa de Genealogia (29), 1984
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Aquesta dòt finançarà una bona partida de la participacion del comte de Tolosa a la Primièra Crosada.
- ↑ Una donacion de dequés a l'abadiá de Clunhic.
