Dimècres de las Cendres
Pels catolics, lo Dimècres de las Cendres, l’endeman del Dimars gras, es un jorn de peniténcia que marca lo començament de la Quaresma d'una durada de quaranta jours. Es una fèsta mobila. Per las Glèisas d'Orient, es lo Diluns Pur que marca la dintrada en quaresma dos jorns abans lo Dimècres de las Cendres, o 48 jorns abans la fèsta de Pascas.
Presentacion generala[modificar | Modificar lo còdi]
Lo tèrme peniténcia pòt se resumir en tres accions: la pregària, l'almòina e lo june. L’objectiu essencial es de se preparar a la fèsta de Pascas, resureccion del Crist. Es un biais concret pel crestian de s'unir a Jèsus Crist, que d’esperel, après son baptisma per Joan lo Baptista, junèt quaranta jorns dins lo desèrt per se preparar a sa mission, aquesta de sa mòrt e de sa resurreccion. Es tanben l'escasença de se destacar de tot çò qu’alunha de Dieu, es la causa que lo june prend pas sempre la forma de « privacion de noiridura », mas benlèu mai larg. Demesir o se privar representa un camin d'umilitat que permet de prene consciéncia melhor de çò que tant d'èssers umans sus Tèrra vivon al quotidian, e demorar dins una actitud d'acuèlh: que lo prochan en dificultat nos siá pas estrangièr (cf. Deus caritas est, 15). D'efièch, l'apòtol sant Joan dich dins sa Primièra Letra « Se qualqu’un possedís de riquesas d’aqueste mond e, vesent son fraire dins la necessitat, li tapa sas entralhas, cossí l’amor de Dieu demorarà en el? » (1Jn 3,17). Din las primièras comunautats crestianas, çò qu’èra estalivat pels junaires èra donat als paures.
Dins la Glèisa catolica romana, los fidels van a la glèisa per assistir a una celebracion, ont lo prèire après la proclamacion de l'Evangèli de l'omalia lor marca una crotz sul front amb de cendre, en prononciant aqueste verset de l'Evangèli de sant Marc (Mc1,15): « convetissètz-vos e cresètz a l’Evangèli. » o alara de la Genèsi (Gn 3,19): « remembra te que siás pas que posca e que tornaràs en posca. » (en latin : Memento, homo, quia pulvis es, et in pulverem reverteris)[1]. Aquesta ceremonia foguèt instituida per Gregòri I vèrs l'an 591. La marca de cendres al front du penitent es una evocacion simbolica de la mòrt. Aquestas cendres son obtengudas en brutlant los rams benesits l'an passat. Las quita cendres son benesidas solenme pendent la celebracion.
Los fidèls que seguisson lo rite catolic roman son tenguts a l'abstinéncia e al june lo Dimercre de las Cendres (canons 1249 a 1251 del Còde de Drech Canonic) levat los cases particulars (joves enfants, personas malautas, personas d’edats, personas avent un mestièr fisic difficil).
Vejatz tanben[modificar | Modificar lo còdi]
Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
Font parciala[modificar | Modificar lo còdi]
Marie-Nicolas Bouillet et Alexis Chassang (dir.), « Mercredi des Cendres » dans Dictionnaire universel d’histoire et de géographie, (lire sur Wikisource) Catégorie:Article partiellement issu du Dictionnaire universel d'histoire et de géographie Bouillet